Alweer een slechte roman

Boutart, november 1992

Boudewijn Büch trekt boek terug

door Ronald Giphart

Het ligt in de lijn der verwachtingen dat Nederland weer eens een meesterwerk door de neus is geboord. De schrijver van het meesterwerk heet Boudewijn Büch. In de Nederlandse literatuur is het algemeen bekend dat Büch niet kan schrijven en dat zijn prozawerk eigenlijk maar een ongestructureerd rommeltje is. Büch heeft zijn faam dan ook niet te danken aan zijn boeken, maar aan zijn buiten-literaire verschijningen op de televisie. Hoewel Büch onlangs in de Volkskrant een kwart pagina mocht doorleuteren over schrijvers op de buis en hoe die schrijvers schaamteloos ‘hun boekjes omhooghouden’, is het juist Büch die leeft bij de gratie van zijn ponem op de televisie. Dat er geen correlatie is tussen vaak op televisie komen en goed kunnen schrijven, bewijst het feit dat Büch sinds kort moeilijkheden heeft met zijn huidige uitgever Atlas. Zelfs de verschijning van zijn nieuwe roman Bedrog is op losse schroeven komen te staan.

Boudewijn Büch was vorig jaar een van de eerste schrijvers die aankondigde zijn uitgever de Arbeiderspers in te ruilen voor de nieuwe uitgeverij Atlas. Büch kon namelijk niet zonder de bezielende begeleiding van de bij AP vertrekkende redacteur Emile Brugman. Brugman is belangrijk voor Boudewijn Büch, sterker nog, er zou zelfs gezegd mogen worden dat Brugman het werk van Büch geheel herschrijft voor het ter perse gaat (‘Ik ben niets zonder die man,’ aldus Büch). Ook het manuscript van Büchs nieuwe meesterwerk Bedrog werd door Brugman geredigeerd. Zij het niet zonder problemen want, misschien lui geworden door een gegarandeerde televisieverkoop, had Büch er deze keer toch werkelijk een rotzooitje van gemaakt. Brugman ging noest in de weer met het manuscript, maar het resultaat was niet bevredigend. Niet bevredigend althans in de ogen van de gerenommeerde persklaarmaker Frank Carmiggelt, zoon van Simon Carmiggelt. Carmiggelt trok aan de bel bij Brugman, en vertelde deze dat hij zo’n krakkemikkig boek toch moeilijk naar de drukker kon sturen.

Boudewijn Büch was door al deze kritiek op zijn werk ontstemd, ja zelfs tot de dood bedroefd. De geplande verschijning van het boek voor de feestdagen in december (natuurlijk voor de feestdagen in december!) werd in allerijl afgelast. Büch speelt thans met de gedachte zijn boek Bedrog helemaal niet meer uit te laten geven. Daar hij een paar jaar geleden ook al eens verongelijkt aankondigde geen poëzie meer te zullen publiceren, blijft er voor Büch op deze manier wel heel erg weinig over.