Ronald Giphart Wah Wah Literair Poptijdschrift -10- 2008. Groeten van Rottumerplaat, Het beslissende album volgens 100 en enige schrijvers

Wah Wah Literair Poptijdschrift -10- 2008

By hans, 13 maart 2015

Lees hier het stuk geschreven door Ronald Giphart:

The Magic numbers

RONALD GIPHART (1965)

Ik ben schrijver, en dat heeft iets weg van een autistische afwijking: in mijn hoofd ben ik altijd aan het formuleren, ook als ik niet achter mijn computer of schrijfblok zit. Bij alles, of althans bij heel erg veel van wat ik doe of meemaak, vraag ik mezelf halfbewust af hoe ik het kan beschrijven of gebruiken voor mijn werk.

Bijvoorbeeld bij het verzoek te vertellen welke muziek ik mee zou nemen naar een onbewoond eiland als ik maar één album mag kiezen. Belachelijke vraag natuurlijk. Meteen doemen er praktische bezwaren op. Is er stroom op dat eiland? Kunnen de batterijen in de stereospeler niet beter ergens anders voor worden gebruikt? Kan ik schrijven op dat verrotte eiland? En is er één album te bedenken dat het overleeft als ik het dagelijks beluister?

Ik denk dat ik het het rustigst zou vinden om ‘stilte’ mee te nemen, want als ik album Z zou kiezen zou dit in hoge mate oneerlijk zijn, niet alleen tegenover de albums A t/m Y die ik niet heb gekozen, maar juist tegenover album Z. Ik weet – uit de vele keren dat ik naar een onbewoond eiland werd verbannen – dat ik iedere keer als ik Z draai, verdrietig zal denken aan de albums A t/m Y.

Niet om te vloeken in deze muziekkerk, maar als ik mijn muziekliefde vergelijk met de verbeten fanatieke genegenheid die vrijwel al mijn vrienden voor muziek voelen, schaam ik me een beetje. Waarom is muziek voor mij niet wat het klaarblijkelijk voor anderen is: een noodzakelijke levensbron. Muziek vind ik vaak vervelend en overheersend, mijn iPod ververs ik hooguit een paar keer per jaar, in mijn iTunes staat slechts een lachwekkend aantal van 2.140 nummers (goed voor 5,9 dagen lawaaiplezier) en als ik alleen ben luister ik opvallend weinig naar mijn cd’s, dat is: als ik lees. Lezen en luisteren gaan in mijn geval niet samen.

Schrijven en luisteren daarentegen wel. Als ik schrijf gedraag ik me doorgaans als een parasitaire luisteraar. Ik schrijf luisterend naar zorgvuldig gekozen, op repeat gezette nummers die ik zo goed ken dat ik ze niet meer hoor, terwijl ze me wel een vertrouwd gevoel geven. Nummers waarvan de kwaliteit buiten kijf staat en die geen muzikaal behang worden, terwijl ze zich ook niet opdringen. Vaak probeer ik mezelf met hulp van zo’n magisch nummer in een schrijf trance te krijgen. Ik heb geschreven op Elvis Costello, Das Pop, Fine Young Cannibals, Norah jones, Guru, Portishead, Tricky, veel op N.E.R.D., James Taylor Quartet, Coldplay, Underworld en The New Cool Collective. Als ik dan werkelijk naar een onbewoond eiland moet, zou ik dan ook het liefst een gebrande cd willen meenemen met mijn meest gebruikte schrijfnummers.

Het zal inmiddels duidelijk zijn dat ik een vrij beperkte muziekvoorkeur heb. Mijn eerste ingeving zou zijn om – als de redactie van WahWah mij met een pistool onder schot houdt om tot één enkel album van één enkele band te komen – te kiezen voor een van mijn oudere muziekliefdes. Tijdens mijn schooltijd hoorde ik tot het kamp van de masturbanten die Supertramp, ELO, Queen en Pink Floyd luisterden. Maar geen van deze bands kan ik met gevoel voor eigenwaarde meenemen naar een onbewoond eiland. Later liet ik mij begeesteren door Madness, The Specials, Bad Manners en andere ska, hoewel ik – en daar schaam ik me niet voor – ook alle elpees had van Doe Maar en het Goede Doel. Ik denk dat ik gek zou worden als ik de rest van mijn leven alleen maar ska of nederpop zou luisteren.

Een van mijn grootste muziekliefdes voel ik voor de punkachtige modklanken van The Stranglers, The Jam, XTC (ja! XTC!) en de vele latere opvolgers (met als meest recente toevoeging The Wombats). Ooit, tijdens een onschuldig ziekbed, heb ik me eens een dag lang verlustigd aan het bedenken van een line up voor mijn crematie. Ik kwam op de volgende dertien nummers: The Beatles met In My Life, The Beach Boys met Just Once In My Life, The Jam met Beat Surrender, XTC met Love At First Sight, Style Council met My Ever Changing Moods, The La’s met There She Goes, Portishead met Glory Box, Blur met Girls & Boys, Oasis met Wonderwall, Coldplay met Trouble, N.E.R.D. met Wonderful Place en tot slot maar liefst twee nummers van The Magie Numbers: Don’t Give Up The Fight en Undecided.

Waarom zou ik eigenlijk een persoonlijke klassieker willen meenemen? Waarom niet een relatief nieuwe verliefdheid? 25 februari 2006 werd ik door een vriend meegenomen naar een concert van een mij onbekend Engels bandje, bestaande uit twee dikkige bebaarde jongens met hun al even blakende bebaarde zussen. Ze speelden lieve maar zeker niet sukkelige melodieuze post-Britpop neo-hippie upbeat lowprofile muziek, en het leek alsof in de Utrechtse popzaal Tivoli de zon begon te schijnen en de lente doorbrak. Terwijl alle andere bezoekers opgingen in de wervelende show, zag ik me in gedachten achter mijn macbook zitten, schrijvend op de muziek van dit ensemble. Een dag later kocht ik hun toen een paar maanden oude debuut-cd, en sindsdien is er geen week geweest waarop de magische nummers van broer & zus Stodart en broer & zus Gannon (die in Londen elkaars buren waren) niet heb gedraaid. Hun later dat jaar verschenen tweede cd (Those The Brokes) was mij evenzeer erg schrijfwaardig, maar als ik dan echt verplicht een keuze voor één album moet maken, wordt het The Magie Numbers van The Magic Numbers.

The Magic Numbers

The Magic Numbers

(HEAVENLY, 2005)

Einde.

Poptijdschrift voor lezers. WAHWAH heeft een eigen website www.wah-wah.nl [Red.: website bestaat niet meer]. Daar vindt u meer informatie over oude en nieuwe nummers, abonnementen of bestelling van losse nummers. WAHWAH verschijnt 4 keer per jaar. Joost Zwagerman werd gevraagd gastredacteur te zijn van het tiende nummer van het literaire poptijdschrift. Hij nam deze gelegenheid te baat om 130 (tekst)schrijvers (waaronder veel generatiegenoten) te vragen naar de plaat die ze mee zouden nemen naar een onbewoond eiland. Rottumerplaat in dit geval. Zwagerman had gerekend op een respons van ongeveer 25%, maar tot zijn verbazing kreeg hij van bijna iedereen een reactie met toelichting. Dit nummer van ‘Wah Wah’ is daarom zo dik uitgevallen. ‘Vraag je naar iemands favoriete album, dan vraag je indirect naar wie iemand zelf is’, zegt Zwagerman. De schrijvers aan wie de redacteur zijn vraag stelde, hebben een duidelijke voorkeur voor platen uit de jaren zeventig, wat maar eens te meer onderstreept dat muziek tussen het twaalfde en twintigste levensjaar een grote impact op de ziel heeft. Grote voorkeur voor geëngageerde artiesten als Dylan, Neil Young, Prince, The Beatles en Springsteen. Opvallende afwezigen waren bijvoorbeeld U2 en The Rolling Stones. Een heerlijke, niet-representatieve selectie waarin het fijn grasduinen is. Met bijdragen van onder andere Martin Bril, Jessica Durlacher, Wilfried de Jong, Freek de Jonge, Frederique Spigt, Kluun, Ronald Giphart en Herman Koch. Met platenhoezen in zwart-wit en gezellige ‘lijstjes’ en toptienen. Ria Warmerdam.

Titel: Wah Wah Literair Poptijdschrift -10- 2008

Subtitel: Groeten van Rottumerplaat, Het beslissende album volgens 100 en enige schrijvers

Samenstelling: Joost Zwagerman

Omslagontwerp: Mulder Van Meurs, Toni Mulder

ISBN: 9789046804360

Jaar: 2008

Druk: 1ste

Uitgever: Nieuw Amsterdam, Marie-Anne van Wijnen

Redactie: Peter Buwalda, Thomas Verbogt, Jasper Henderson

Basisontwerp: Naïm Niebuur

Vormgeving: Nap & Juul

Omslagfoto: Torben Raun

Cover model: Barry Hay

Pagina’s: 400

Pagina’s Giphart: 102 – 104

Afmetingen: 11,5 x 18 x 2,6 cm

Gewicht: 220,00 gram

Type: Paperback

Inhoud:

  • Joost Zwagerman – Vooraf
  • Thomas van Aalten – Sisters of mercy – Vision thing – 1990
  • Arnoud van Adrichem – Smashing pumpkins – Mellon Collie and the infinite sadness – 1995
  • Jan van Aken – Velvet underground – 1969 (live) – 1974
  • Robert Anker – Beatles – Please please me – 1963
  • Dirk-Jan Arensman – Bruce Spingsteen – Born to run
  • Hassan Bahara – Wu-Tang clan – Enter the Wu-Tang (36 chambers) – 1993
  • Gerbrand Bakker – geen keuze
  • H.H. ter Balkt – geen keuze
  • Tom Barman – Prince – Sign ‘o’ the times – 1987
  • Roel Bentz van den Berg – Byrds – Mr. Tambourine man – 1965
  • Walter van den Berg – John Hiatt – Slow turning – 1988
  • Bindervoet & Henkes  – Gruppo sportivo – Ten mistakes/Back to 78 – 1977
  • Thomas Blondeau – dEUS – Worst case scenario – 1994
  • Basje Boer – John Frusciante – Niandra laDes and usually just a T-shirt – 1995
  • Nando Boers – Neil Young – Everybody knows this is nowhere – 1969
  • Bastiaan Bommeljé – The Beatles – Please please me- 1963
  • Wanda Bommer – Prince & The Revolution – Purple rain – 1984
  • Jaap Boots – Talking heads – Talking heads: 77 – 1977
  • Michiel Borstlap – Weather report – Live and unreleased – 2002
  • Pieter Boskma – The Beatles – The white album – 1968
  • Wim Brands – Frank Zappa – Hot rats – 1969
  • Martin Bril – Nirvana – Nevermind – 1991
  • Tsead Bruinja – Marillion – Marbles – 2004
  • Herman Brusselmans – Uriah heep – Look at yourself – 1971
  • Geert Buelens – Van Morrison – It’s too late to stop now – 1974
  • Peter Buwalda – Amy Winehouse – Frank – 2003
  • Niels Carels – Oasis – Definitely maybe – 1994
  • Joris van Casteren – Rammstein – Reise, Reise – 2004
  • Bart Chabot – Robert Johnson – The complete recordings – 1990
  • Saskia de Coster – Nirvana – Nevermind – 1991
  • Daniël Dee – Frank Zappa – 200 motels – 1971
  • Jan Donkers – Patty Griffin – Impossible dream – 2004
  • Maarten Doorman – Lou Reed – Transformer – 1972
  • Serge van Duijnhoven – Serge Gainsbourg – Histoire de Melody Nelson – 1971
  • Jessica Durlacher – The Beatles – Sgt. Pepper’s Lonely hearts club band – 1967
  • Jan Eilander – David Bowie – Station to station – 1976
  • Herman Franke  – The Band – Music from big pink – 1968
  • Kester Freriks – The Gun club – The Las Vegas story – 1984
  • Oscar van Gelderen – Robert Fripp – Exposure – 1979
  • Paul Gellings – Pink Floyd – Atom heart mother – 1970
  • Esther Gerritsen – Bill Monroe – Two days at Newport – 2003
  • Ronald Giphart – The Magic numbers – The Magic numbers – 2005
  • Anne-Gine Goemans – All Green – I’m still in love with you – 1972
  • Jerry Goossens – Bad brains – Bad brains – 1982
  • Ger Groot – Pink Floyd – Atom heart mother – 1970
  • Jacob Groot – Smashing pumpkins – Machina/the machines of God – 2000
  • Erik Jan Harmens – Julien Clerc – Terre de France – 1974
  • Kees ’t Hart – Rico Rodriguez – Man from Wareika – 1977
  • Barry Hay – Marvin Gaye – What’s going on – 1971
  • A.F.Th. van der Heijden – The Beatles – The white album – 1968
  • Youp van ’t Hek – Iron butterfly – In-a-gadda-da-vida – 1968
  • Jasper Henderson – The Smiths – The queen is dead – 1986
  • Ingmar Heytze – Joni Mitchell – Court and spark – 1974
  • Cindy Hoetmer – The Supersuckers – The sacrilicious sounds of the Supersuckers – 1995
  • Ingrid Hoogervorst – The Outsiders – The Outsiders – 1967
  • Janneke van der Horst – Belle and Sebastian – If you’re feeling sinister – 1996
  • Auke Hulst – Steely Dan – Aja – 1977
  • Isis – Brian Eno & David Byrne – My life in the bush of ghosts – 1981
  • Gerard Janssen – Ennio Morricone – L’Orchestra, la voce – 1996
  • Stine Jensen – John Travolta & Olivia Newton John – Grease – 1978
  • Francisco van Jole – Antony and the Johnsons – I am a bird now – 2005
  • Oek de Jong – Cuby & the Blizzards – Desolation – 1966
  • Sjoerd de Jong – Neil Young – Time fades away – 1973
  • Wilfried de Jong – Jimi Hendrix – The Cry of love – 1970
  • Freek de Jonge – The Beatles – Beatles for sale – 1964
  • Atte Jongstra – Esquivel – Other words, other sounds -1958
  • Janneke Jonkman – Feist – Let it die – 2004
  • Chris Keulemans – Lauryn Hill – The miseducation of Lauryn Hill – 1998
  • Kluun – Bruce Springsteen – Bruce Springsteen  and the E Street Band Live/1975-1985 – 1986
  • Herman Koch – The Soft machine – Third – 1968
  • Kees van Kooten – Les Paul & Mary Ford – Vaya con dios – 2005
  • Iris Koppe – Zemfira – Zemfira – 1999
  • Frans Kusters – Bob Dylan – John Wesley Harding – 1967
  • Sjoerd Kuyper – Dillard & Clark – The fantastic expedition of Dillard & Clark – 1968
  • Rick de Leeuw – The Jam – In the city – 1977
  • Louis Lehmann – The Beatles – Sgt. Pepper’s Lonely hearts club band – 1967
  • Ted van Lieshout – Chicago – Chicago II – 1970
  • Arjen Lubach – Orphanage – By time alone – 1996
  • Huub van der Lubbe – Cuby and the Blizzards – Desolation – 1966
  • Jan van Mersbergen – Bruce Springsteen – Greetings from Asbury park, New Jersey – 1973
  • Thomas Möhlmann – Radiohead – OK computer – 1997
  • Els Moors – Bob Dylan – Blood on the tracks – 1975
  • Marcel Möring – Radiohead – OK computer – 1997
  • Jos de Mul – Frank Zappa & The Mothers of invention – We’re only in it for the money – 1968
  • Tom Naegels – Metallica – Ride the lightning – 1984
  • Bert Natter – Marva Whitney – What do I have to do to prove my love for you -2000
  • Waldemar Noë – Pink Floyd – The piper at the gates of dawn – 1967
  • Saskia Noort – The Police – Outlandos d’amour – 1978
  • Christine Otten – Sandy Denny – The north star grassman and the ravens – 1971
  • Didi de Paris – The Residents – The third Reich ‘n’ roll – 1976
  • Mauro Pawlowski – ELO – All over the world (the very best of ELO) – 2005
  • Gustaaf Peek – Bruce Springsteen – Born to run – 1975
  • Dick Pels – John Mayall and Bluesbreakers – John Mayall and Bluesbreakers with Eric Clapton – 1966
  • Claire Polders – Elliott Smith – Figure 8 – 2000
  • Eva Posthuma de Boer – Bette Midler – The rose – 1979
  • Marja Pruis – Les Poppys – Album 2 Barclay – 1970
  • Vic van de Reijt – The Kinks – Well respected Kinks – 1966
  • Wanda Reisel – The Soft machine – The Soft machine volume One – 1970
  • Onno te Rijdt – geen keuze
  • Maarten van Roozendaal – Neil Young – Heart of gold (dvd) – 2006
  • Jan Rot – Allman brothers band – At Fillmore East – 1971
  • Alfred Schaffer – Radiohead – OK computer – 1997
  • Victor Schiferli – Jackson Browne – Late for the sky – 1974
  • Gathelijn Schilder – Talking heads – Talking heads, the best of – 2004
  • John Schoorl – Elvis Presley – The Memphis record – 1987
  • Daniëlle Serdijn – Miles Davis – Soundtrack L’ascenseur pour l’échafaud – 1957
  • René Sommer – Tom Waits – Swordfishtrombones – 1983
  • Frédérique Spigt – Neil Young – After the goldrush – 1970
  • Eva Maria Staal – Frank Sinatra – Songs for swingin’ lovers – 1956
  • F. Starik – Geheim
  • Maarten Steenmeijer – Ray Davies – Working man’s café – 2007
  • Pieter Steinz – Lou Reed – Transformer – 1972
  • Herman Stevens – The Beatles – Rubber soul – 1965
  • Arie Storm – The Shins – Wincing the night away – 2007
  • Britt Stubbe – Antony and the Johnsons – I am a bird now – 2005
  • Nanne Tepper – The mother of inventions  – Uncle Meat – 1969
  • Aleid Truijens – Boudewijn de Groot – Voor de overlevenden – 1966
  • Vrouwkje Tuinman – Claw boys claw – Angelbite – 1990
  • Manon Uphoff – Led zeppelin – Physical graffiti – 1975
  • Christophe Vekeman – Bob Dylan – Slow train coming – 1979
  • Annelies Verbeke – Frank Zappa & Mothers of invention – We’re only in it for the money – 1968
  • Thomas Verbogt – Creedence clearwater revival – Cosmo’s factory – 1970
  • Leon Verdonschot – Marillion – Misplaced childhood – 1985
  • Simon Vinkenoog – The Band – Music from big pink – 1968
  • Arjen Visser – Culture – Two sevens clash – 1977
  • Fred de Vries – The Rolling stones – Get yer ya-ya’s out – 1970
  • Jeroen Vullings – Meat beat manifesto – 99% – 1990
  • Dirk van Weelden – Wire – Pink flag – 1977
  • Christiaan Weijts – Lou Reed & John Cale – Songs for Drella – 1990
  • Aukelien Weverling – Tom Waits – Small change – 1976
  • Jeroen Wielaert – Calexico – Feast of wire – 2003
  • Ebele Wybenga – Bete Philly & Perquisite – Mind.state – 2005
  • Joost Zwagerman – Elvis Costello – This year’s model  – 1978
  • Peter Buwalda – Erna