Dit stuk stond in LXRY #41, Q2 – 2020.
Foto: John van Helvert
Het was een druilerige zondagochtend. De bel ging en Rosa deed nietsvermoedend haar voordeur open, ongewis van het feit dat haar leven vanaf dat moment compleet zou veranderen. Er stonden twee agenten met strak gezicht op haar stoep. Rosa begreep meteen dat het foute boel was. Dat zag ze aan de blik in de ogen van de oudere agent. Was er iets gebeurd met haar dochters? Haar moeder? Haar…
De jongere agent noemde vragend haar naam. Rosa’s gedachten kaatsten als flipperballen door haar hoofd en legden de verbinding tussen het taalcentrum in haar linker frontale kwab en haar stembanden lam. Ze knikte, in bange afwachting.
“Mogen we binnenkomen?”, vroeg de oudste agent zacht.
Toen ze niet meteen reageerde, voegde de jongere agent daaraan toe: “We hebben slecht nieuws. Uw vader is overleden.”
Direct ontspande Rosa.
Haar vader… Ze wist niet eens dat hij nog leefde. Vlak na haar geboorte had haar verwekker zijn gezin verlaten. Haar moeder had altijd met een zekere weemoed over de man gesproken, maar Rosa was haar hele jeugd boos op hem geweest. Tot haar eenentwintigste verjaardag had ze nooit iets van hem vernomen, maar toen zij die ochtend een bakkerij uitliep waar ze een taart had gekocht, stond een man haar op te wachten. Hij beweerde dat hij haar vader was.
Hij noemde haar naam en vertelde dat hij sinds zijn vertrek elke dag aan haar had gedacht. Al zijn moed had hij bij elkaar geraapt om haar op te zoeken, aan te spreken en om vergeving te vragen.
Hij wilde weer haar vader zijn, zei hij.
Wat Rosa hem antwoordde kon ze zich later niet meer herinneren, maar wel dat ze hem woedend had toegesnauwd. Ze voelde zich in de steek gelaten en had geen behoefte hem alsnog te leren kennen. Had hij maar eerder moeten bedenken, riep ze. De man vertrok en ze zag hem nooit meer.
Ruim dertig jaar later stonden er twee agenten op haar stoep.
“Ik ken mijn vader niet. Nooit gekend ook. We zijn gebrouilleerd”, zei ze kalm. “Dus dank voor de mededeling en tot ziens.”
Ze maakte aanstalten om de deur te sluiten, maar de oudste agent zei, wederom met zachte berustende stem: “Ik denk dat u ons toch beter even zou kunnen binnenlaten.”
Het verhaal dat de mannen – en in een later stadium een notaris – haar vertelden, ontregelde het leven van Rosa. In het kort kwam het erop neer dat de vader die Rosa nooit had gekend. haar een gigantisch fortuin had nagelaten, samen met een penthouse in Amsterdam, een villa in Italië en een strandhuis op een Thais eiland.
Ze was hevig geschokt en twijfelde zeer of ze de erfenis wel moest aannemen. Was het niet hypocriet om haar vader op haar 21e verjaardag hard af te wijzen, maar zijn geld na zijn dood wel te accepteren? Aan de andere kant had hij haar vlak na haar geboorte verlaten, en dat had haar voor het leven getekend. Geen bedrag op aarde kon die pijn goedmaken, bedacht ze zich.
Toen Rosa de villa in Italië had bezocht en op de gevel de naam Casa Rosa zag prijken, was ze in tranen uitgebarsten. In gesprek met de buren hoorde ze dat haar vader het vaak over zijn dochter had gehad. Dat hij haar en later ook zijn kleindochters in Nederland weleens stiekem op straat was gevolgd. Alles wat hij had opgebouwd had hij voor hen gedaan. Door de erfenis niet te accepteren, zou ze hem voor de tweede keer afwijzen, besefte ze.
Onlangs nam Rosa contact op met mij en mijn compagnon. Rosa had van ons initiatief gehoord en speelde met een bijzonder idee. Toen ze haar relaas had gedaan, keken Ruud en ik haar stilletjes aan.
Haar vraag was even direct als tot de verbeelding sprekend: of onze uitgeverij het levensverhaal van haar vader zou willen uitpluizen en boekstaven. Of we een schrijver konden vinden die de beslommeringen van haar vader in een mooi geschreven literair boek zou willen optekenen. Het zou gaan om een oplage van drie exemplaren, bedoeld voor haar en haar twee kinderen. Met als uiteindelijk doel haar vader postuum alsnog zo goed mogelijk te leren kennen, en daarmee zowel hem als zichzelf te vergeven voor wat er was gebeurd.
DE NAAM EN DE OMSTANDIGHEDEN VAN ROSA ZIJN AANGEPAST OM HERKENNING TE VOORKOMEN.