Baby’s

Foodies, juni 2016

Onze oudste zoon was toe aan zijn eerste hapjes en mijn vrouw en ik hadden ons voorgenomen als ‘de meest ideale ouders ooit’ alleen maar zelf fruit en groenten te pureren om zo ons kind al vroeg te laten wennen aan een waaier van smaken. Gods eigen gastronoompje, dat gingen we van hem maken. Ondanks alle goede voornemens hielden we dat maar anderhalve dag vol. Gemak en goede wil zitten elkaar vaak in de weg. Er wordt met veel dedain gesproken en geschreven over fabrieks-babyvoeding en daar zit waarschijnlijk een kern van waarheid in. Ik herinner me hoe vele fruithapjes en groentemoesjes direct na opening roken: alsof iemand een vochtige kelder opende waarin een een nijlpaard een boer had gelaten…

Nou ja, zoiets. Natuurlijk hebben we ook wel eens een hapje meegegeten, om onze zoon het goede voorbeeld te geven als hij zijn mond stijf gesloten hield of met zijn handjes afwerend richting zijn lepeltje begon te slaan. Ik kon zijn weerzin tegen sperziebonenaardappelrundvleesblubber en bruinebonenmetappeldrab goed begrijpen.

Nu zijn er voor de voeding van baby’s en peuters strenge eisen. Vanwege hun tere darmkanaaltjes zijn jonge kinderen gevoelig voor pikante specerijen. Ook zout moet worden vermeden, net als zuur, bitter en zoetigheden. Je vraagt je af wat ze überhaupt mogen binnenkrijgen. Wat baby’s wél moeten verorberen zijn vitaminen en ijzer, stoffen die aan fabriekspotjes in goede mate worden toegevoegd.

Vorige maand werd in Amsterdam een bijzonder kookboek gepresenteerd: Culibaby, met recepten van acht verschillende Michelinsterrenkoks die zelf jonge kinderen hebben (of in één geval: jonge kleinkinderen). De koks hebben gerechten bedacht die zowel door ouders áls baby’s kunnen worden gegeten. Waar was zo’n boek in mijn tijd.

Het procedé is heel eenvoudig: schotels kunnen gewoon vers worden gekookt, waarna een deel van de maaltijd in de blender kan, om te worden gepureerd voor de jongste aan tafel. Of het nu gaat om ‘spaghetti met bejaarde Reypenaer en gerookte IJsselmeerpaling’ (restaurant De Librije) of ‘kip met rijst, vadouvanspecerijen en doperwten’ (restaurant De Leest) of ‘rode mul met jus bécasse en artisjokken à la barigoule’ (restaurant Bord’eau).

Jammer dat onze drie kinderen allang voorbij de leeftijd zijn dat ze gevoerd moeten worden. Je zou er bijna nog een baby voor wensen, deze gerechten.