De beauty en de Hollandse heikneuter

AD Magazine, 21 september 2019

Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie

Rubriek: Gipharts kookeiland

Op Curaçao blaast een verpletterend mooi meisje de adolescente Ronald Giphart uit z’n flipflops.

Toen ik een jaar of 17was, verbleef ik met mijn moeder en zus een zomer op de Nederlandse Antillen – en dat was nogal een cultuurclash. Zo geordend en saai alles in Nederland was, zo chaotisch en opwindend bleek het leven op de eilanden.

Niet alleen was ik in die tijd groen en bleu tegelijk, maar vooral ook bleek, bescheten en onwetend van de wereld. Op Curaçao liepen de mooiste meisjes van de hele wereld, van wie sommigen niet beschroomd waren een argeloze Hollandse heikneuter het hoofd op hol te brengen. Op een van de eilanden logeerden we bij een vriendelijk gezin met een 17-jarige dochter die mij – wandelende huidzak met hormonen en puisten – compleet uit mijn zomerslippers blies. Ze was, zoals dat in het Papiaments heet, aplastante, oftewel verpletterend.

Af en toe nam ze mij op haar scooter mee naar een baai genaamd Kleine Knip, waar we ons langs stekelige bosjes moesten wringen om bij het prachtige zandstrand te komen. Aan die struiken groeiden langwerpige, bijzonder lekkere pruimachtige vruchten met een harde schil, die we alleen maar van de takken hoefden te plukken om ze met duim en wijsvingers open te knakken. De vruchten werden ‘knippa’s’ genoemd (in Nederland zijn ze te koop bij sommige toko’s).

Toch waren het niet deze vruchten die me het meest zijn bijgebleven. Ons gastgezin had palmbomen in de tuin. De dochter des hui zes vroeg me regelmatig om met een hondenbal kokosnoten uit de palmbomen te gooien, een opdracht waarover ik niet lichtzinnig dacht. Als er na vele pogingen eindelijk eentje op het zachte gras viel, maakte zij met een speciale kokosnotenopener een gat in de behaarde vrucht om het kokoswater – ook genoemd klapperwater – op te vangen en die te vermengen met Surinaamse rum, vers ananassap en crushed ice, geplette ijsblokjes.

In mijn leven heb ik weinig dranken gedronken die zo’n overweldigende indruk maakte, maar misschien was dat omdat ik 17 was en uitzichtloos lang op een tropisch eiland verbleef met een wondermooi 17-jarig meisje.

Enfin, om meerdere redenen zijn die kokosnoten me bijgebleven, want ons Antilliaanse gastgezin kookte er ook veel mee. Zo herinner ik me een nogal robuuste kippen-kokossoep, die anders dan de delicate Aziatische variant iets weg had van een stevige maaltijdsoep voor Hollandse heikneuters zoals ik. Vandaar hierbij mijn recept.

Zoals ze zeggen in het Papiaments: bebe apetitoso. Slurp smakelijk!

Antilliaanse kippensoep met kokos

  • 3 el kokosolie
  • knoflook, geperst
  • 2 uien, gesnipperd
  • 3 cm gemberwortel, in kleine blokjes
  • 1 rode peper (je kunt ook een halve madamejeanette gebruiken), in heel dunne reepjes
  • 2 tomaten, in stukjes, zonder de pitjes
  • 1 stronk selderij, in stukjes
  • 1,1 l kippenbouillon (van blokjes)
  • 300 s kippendijen, in reepjes
  • 2 aardappelen, in kleine blokjes
  • 1 wortel, in dunne plakjes
  • 400 ml kokosmelk
  • sap van 1 limoen
  • 3 el maismeel
  • 1 zakje geraspte kokos
  • rasp van de limoenschil

Bak in een soeppan de kippenreepjes in de olie. Voeg na een paar minuten knoflook, uien, gember en rode peper toe, en roer tot alles goed gaat geuren. Voeg tomaat en selderij toe. Giet de bouillon erbij en breng de pan zachtjes aan de kook. Laat de soep 45 minuten pruttelen met het deksel op de pan. Doe nu de aardappelen en wortelplakjes erbij en laat de soep nog een kwartier doorkoken. Nu kunnen de kokosmelk en het limoensap erbij. Breng de soep opnieuw aan de kook. Schep in een kommetje het maismeel en roer dit met wat water tot een papje. Giet dit bij de soep en roer goed. De soep wordt nu dikker. Rooster de geraspte kokos in een koekenpan en gebruik dit als garnering, samen met de limoenschilrasp.