AD Magazine, 2 januari 2018
Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie
We aten in september bij restaurant De Kromme Watergang in Zeeuws-Vlaanderen, een geweldige plek van de zeer bevlogen chef Edwin Vinke (die twee Michelinsterren heeft). Een van de gerechten werd gepresenteerd als ‘langoustine en kippenkont’. Dat laatste ingrediënt wordt in Nederland niet zo vaak verwerkt, maar Vinke maakt er iets prachtigs van. Pleidooi voor meer kippenkonten!
Deze zomer waren we in de zeedelta boven Stockholm, waar we op een bijna verlaten schiereiland bij een C.O.O.P. huisgemaakte gravad laks zagen liggen, oftewel gemarineerde zalm. We waren met het hele gezin en uit voorzorg kocht ik een hele verpakking van bijna een kilo. De kassa-medewerkster woog mijn vis af en vroeg er omgerekend 7 euro voor. Ik zei dat ze een fout maakte en dat dat nooit zo goedkoop kon zijn. De vrouw rekende het na en kwam weer op het bedrag. Meer wilde ze er niet voor hebben. Het voelde als oplichterij van onze kant, maar daardoor smaakte de gravad laks eigenlijk nog beter.
Op doortocht van Coevorden naar De Wijk kwam ik vorige maand toevallig terecht in restaurant De Groene Lantaarn in het Drentse Zuidwolde. Ik had een paar uur te doden en vroeg of de chef mij een paar gangetjes kon brengen. Een van zijn gerechtjes heette ‘beschuit met zwarte muisjes’, oftewel een brioche met kaviaar. Nu heb ik kaviaar eigenlijk altijd gepoch en dikdoenerij gevonden, maar dit beschuitje was toch niet te versmaden.
Het was een lome zondag in april, we hadden geen boodschappen gedaan, dus moesten of iets afhalen, of de keuken in om van restjes iets te maken. Mijn dochter Tip vond een grote zak uien en riep dat zij wel even een uiensoepje zou maken. Wij dachten daar het onze van en bekeken al wat we online zouden gaan bestellen, tot Tip ons naar beneden riep, waar dampende borden klaarstonden. Zonder recept en met weinig ingrediënten had zij de lekkerste uiensoep ever bereid.
We waren in de herfstvakantie in Rouen, bij restaurant Marcel, recht tegenover de plek waar Jeanne d’Arc was verbrand. Op de kaart stond bij de voorgerechten ‘finger de pieds de cochon avec sauce tartare’ (€ 5,50). Vinger van de poten van varkens met tartaarsaus. Mijn gezinsleden kokhalsden toen ik dit gerecht bestelde, maar ze moesten later toegeven dat het een smakelijke traktatie was. Een soort visstick voor gevorderden.