Een explosief stukje chocolade

AD Magazine, 1 december 2018

Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie

Rubriek: Gipharts kookeiland

Adolf Hitler was verzot op chocola; sowieso hadden de nazi’s een warme band met cacao. Ook Winston Churchill lustte wel een reep, leert Ronald Giphart ons.

Met vrienden heb ik een clubje dat regelmatig bij elkaar komt om te discussiëren over de Tweede Wereldoorlog. De opkomst van het fascisme en de onvoorstelbare verschrikkingen die mensen elkaar aandoen, zijn en blijven lessen voor de toekomst.

Dankzij mijn vrienden weet ik dat de nazi’s een opvallende relatie met voedsel hadden. Met name Adolf Hitler had een opmerkelijk eetpatroon.

Schrijver Bert Natter, een van de leden van de praatclub, schreef een paar jaar geleden een fraaie inleiding bij Hitlers tafelgesprekken 1941-1944, een dik boek met opgetekende monologen die de Führer dagelijks tijdens zijn maaltijden afstak. Het is fascinerend en tegelijkertijd moedeloosmakend te lezen waarover Hitler zoal sprak terwijl hij zijn bammetjes zat te kauwen.

De dictator was een groot liefhebber van ‘soldatenkost’, de prakken die zijn mannen aan het font verorberden. Die at hij als overtuigd vegetariër overigens zonder vlees, want Hitler wilde het liefst dat al het vlees werd uitgebannen.

Hij hield wel van zoetigheid, met name van chocola, chocoladecake en chocolademelk. Dat was niet toevallig, want de nazi’s hadden een warme band met cacao.

De kijkers van de Netflix-serie Breaking Bad zullen bekend zijn met de synthetische drug crystal meth, maar weinigen zullen weten dat het goedje in feite een Duitse uitvinding uit 1937 was.

Pervitin, zoals het bij onze buren heette, werd in de oorlog gegeven aan soldaten om hun misère op de slagvelden te verzachten en er zo voor te zorgen dat ze bleven doorvechten. 200 miljoen van die pillen werden er in de oorlog uitgedeeld.

Ook kreeg chocoladefabriek Hildebrand toestemming om crystal meth te verwerken in bonbonnetjes, chocolaatjes die gretig werden afgenomen door Duitse huisvrouwen. Hen werd aangeraden twee tot drie keer per dag van deze traktaties te snoepen, om zo alle oorlogsellende even te vergeten.

Daarnaast wilden de nazi’s ooit misbruik maken van de zoete mond van Winsten Churchill. De Britse leider hield net als Hitler van een stukje chocola op z’n tijd, en dat werd hem bijna fataal. De Duitse geheime dienst maakte namelijk een explosief dat er vanbuiten uitzag als een luxe chocoladereep van het merk Peter’s Chocolate.

Het idee was deze fake lekkernij binnen te smokkelen bij Churchills oorlogskabinet en zodoende te zorgen voor death by chocolate, want de chocoladebom zou na ontploffing iedereen binnen een straal van 7 meter ombrengen. Gelukkig voor Churchill – en voor ons – werd het plan ontdekt en de reep onschadelijk gemaakt.

Chocoladekoekjes

Voor een volle schaal

• 150 g boter
• 160 g suiker
• 1 ei
• 240 g bloem
• halve tl natriumbicarbonaat
• halve tl zout
• 230 g melkchocolade, in stukjes

In 2015 verscheen het spraakmakende boek Dineren met dictators van Victoria Clark en Melissa Scott, een ‘bad taste guide’ over de eetgewoontes van de ergste machtswellustelingen die de wereld gekend heeft. Kunnen we iets leren van wat dictators aten? Deze thematiek sluit aan bij The Adolf Hitler Cookbook (2014) van David Rogers, met daarin verhandelingen over het eetgedrag van de Führer. Ik vond daarin een recept voor chocoladekoekjes.

Verwarm de oven voor op 190 graden. Meng in een ruime kom de boter met de suiker tot een crème. Voeg het ei toe en roer goed door. Roer de bloem, het natriumbicarbonaat, het zout en 2 eetlepels water door de crème en schep de chocoladestukjes erdoorheen. Bekleed een bakplaat met bakpapier en schep hierop kleine porties van het koekdeeg. Bak de koekjes in 10 minuten gaar. Voeg aan het deeg eventueel wat brokjes crystal meth toe, als u die in huis heeft.