de Volkskrant, 29 augustus 2008
Een jaar of vijftien geleden werkte een vriend van me voor T.M.F.K.A.N.R. (The Magazine Formerly Known As Nieuwe Revu). Een van zijn eerste opdrachten was een artikel over het fascinerende onderwerp ‘seks in de tent’, de gedegenereerde uitspattingen van vakantievierende jeugd. Eenzaam had hij op een beruchte jongerencamping in Rennesse in zijn zielige tentje liggen wachten tot het onderwerp zich bij hem aandiende, maar helaas hoefde hij niet als participerend journalist aan de slag. Met een paar gewiekste bikinifoto’s en wat citaatjes van zatlappen ter plaatse was het artikel ook zonder zijn deelname aan het feest zo gevuld. Het jaar daarop moest mijn vriend op een beruchte jongerencamping in Ameland een reportage maken over het al even fascinerende onderwerp ‘seks op het strand’, wederom een luguber sfeerbeeld van verdorven losgeslagen jongeren die zonder remmingen hun geile lusten op elkaar botvieren. De jaren daarna volgden er artikelen genaamd ‘seks op vakantie’, ‘seks op de camping’ en ‘strand, drank en seks’ – en ik neem aan dat er ook in de huidige Revu nog steeds reportages staan over de losbandigheid van jeugdige vakantiegangers. Dat hoort tot de core business van kappersbladen.
Daarom was ik verbaasd dat een instituut als The International HeraId Tribune deze week op de voorpagina ook een schrikbarend artikel had over Britse toeristen die van hun vakantie ‘a misbehavior fest’ maken, een feest van wangedrag. Een stuk dat ik overigens niet heb kunnen lezen zonder het af en toe gillend van de lach weg te leggen. Engelsen lijken genetisch geprogrammeerd om zich één stap buiten hun landsgrenzen te storten op drinkgelagen en seksuele uitspattingen, om vervolgens strontlazerus, amechtig kotsend en zichzelf bevlekkend in een goot te eindigen. De lokale autoriteiten zijn het zat! Of zoals de burgemeester van Malia, het Rennesse van Griekenland, Konstantinos Lagoudakis, het samenvat: ‘They scream, they fall down, they take their dothes off, they cross-dress, they vomit.’
De beschrijvingen van de Herald Tribune over deze uitspattingen zijn zo meelevend, dat het bijna jammer is dat je de verwildering niet met eigen ogen kunt aanschouwen. Deze zomer probeerde een dronken Engelse vrouw terug van het eiland Kos op 9 kilometer hoogte de nooduitgang van haar vliegtuig te openen ‘omdat ze behoefte had aan wat frisse lucht’. Een Brits koppel werd gearresteerd, niet omdat ze seks hadden op het strand, maar omdat ze tijdens hun daad een langslopende politieagent verrot scholden. Een 20-jartgé Engelse toeriste beviel na een avondje doorzuipen in het centrum van Malia van een baby, waarna ze in slaap viel. En op het eiland Zakinthos werden meerdere Britse vrouwen gearresteerd omdat ze volgens geschrokken plaatselijke gezagsdragers hadden deelgenomen aan ‘an alfresco oral sex contest’ (waarbij alfresco niet duidt op iets schilderachtigs, maar op iets dat zich in de openlucht afspeelt).
Nee, dan de toeristen in onze Normandische omgeving. Die kwamen met grote dikbuikige boten, omdat ze ook even behoefte hadden aan wat frisse lucht. De lokale autoriteiten konden niets doen tegen deze invasie. Ze trokken kerken binnen en stalen de goudbestikte kleren van priesters, en gebruikten hun kromstaffen als wandelstok. Uit angst voor aanrandingen verminkten vele plaatselijke vrouwen hun gezicht, maar dit mocht niet baten. De schare Zweedse toeristen droegen de hoofden van door hen verkrachte vrouwen triomfantelijk aan hun riem (aldus de IJslandse schrijver Halldor Laxness). Anderen van de losgeslagen wilden hadden zuigelingen aan hun speer gespietst en probeerden daarmee de plaatselijke gezagsdragers te treiteren. Hun vakantie ging de geschiedenis in als de furor normannorum, de schrik van de Vikingen. Hiermee vergeleken is de furor brittanorum heus zo rauw nog niet.
Martin Bril keert voorlopig niet terug in de Volkskrant. Wel blijft werk van hem verschijnen op internet, zie vk.nl/bril