Algemeen Dagblad, 15 oktober 2005
Gisteren een artikel van een journaliste die een dag lang vacuüm verpakt in een burka door Rotterdam liep. De reacties op haar wandeling waren vaak gênant en voorspelbaar: ze werd bespottelijk gemaakt, genegeerd, gepest en zelfs uitgescholden. Toch was er ook lof. Een Turkse bewaker vond het een prachtig gezicht, zo’n burka (terwijl van dat gezicht toch werkelijk alleen de ogen waren te zien). Andere moslimmannen flirtten openlijk met de journaliste, hoewel dat eigenlijk niet mag tijdens de ramadan.
Blijkbaar zijn twee ogen genoeg om mee te flirten, wat door de wetenschap wordt bevestigd.
De Amerikaanse biosociologe Helen Fisher beschreef in haar boek Over de liefde een bepaalde evolutionair bepaalde blik die vrouwen naar mannen uitzenden. Mannen denken vaak dat zij degene zijn die het contact leggen in het liefdesverkeer, maar schijn bedriegt: vrouwen lijken mannen daartoe uit te nodigen met behulp van een geraffineerde oogopslag. Deze oeroude blik (die waarschijnlijk al gebruikt werd door onze aapse voorouders) duurt twee a drie seconden en lijkt bedoeld om bij mannen in een primitief deel van hun hersens een fundamentele toenaderingsreactie te ontlokken.
Gedragsbiologen noemen dit de ‘copuleerblik’, en geen burka die het kan tegenhouden. Daarom een tip voor strenge islamieten: een burka is natuurlijk prima, maar verplicht uw vrouwen ook om een motorhelm op te zetten. Dat voorkomt hoerig geloer.