Het verhaal achter de foto’s van Gipharts Kookeiland
AD Magazine 18 augustus 2017
Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie
Het is komkommertijd. Iedereen is of was of wil op vakantie – en voor sommigen lijkt de wereld een beetje stil te staan. Daarom wil ik in deze bijdrage bij wijze van uitzondering iets anders doen dan schrijven over een gerecht, een culinair fenomeen of ingrediënt.
Ik wil iemand in het zonnetje zetten: de fotografe die mij elke aflevering staand in mijn keuken in de meest idiote poses denkbaar weet te vereeuwigen. Haar naam is Shody en terwijl ik dit schrijf, is zij met haar vriend aan het toeren in Amerika.
Shody is een blonde Utrechtse wervelwind die met een overload aan energie om de zoveel weken bij mij aanbelt – altijd te vroeg – om mij gillend van voorpret te laten zien welke attributen en ingrediënten ze nu weer bij zich heeft ter illustratie van de stukjes die ik heb geschreven: een feestmuts, kerstlampjes, een Indonesisch gewaad, een bevroren kreeft, neptatoeages, een verrekijker, enzovoort.
Altijd schik ik mij in mijn lot, terwijl mijn vrouw er hoofdschuddend bij staat (‘een nepdrol, Ronald?’).
Gastroporno
Shody is geen voedselfotografe die een mondwaterende afbeelding moet maken van een door mij vervaardigd bordje gastroporno, noch een portretfotograaf die het diepst van mijn ziel op indringende wijze probeert bloot te leggen. Het is haar taak om een beetje een aantrekkelijke plaat te schieten die lezers dit stukje binnentrekt.
Meestal doen Shody en ik een paar opnames in één keer. Tot nu toe hebben bijna alle foto’s die zij heeft geschoten de krant gehaald, op één na.
Bij een column over ‘zelf kaasmaken’ – die om een of andere vage reden met Geert Wilders te maken had – ging ik op de foto met een bak yoghurt. Tot een jaar of tien geleden verkochten winkels in Nederland alleen dunne yoghurt die je in een theedoek moest gieten om te laten uitdruipen. Van die uitgelekte dikkere yoghurt kon dan kaas of tzatziki worden gemaakt.
Californië
Toch besloot ik bij het stukje over Wilders een ander gerecht te plaatsen, waardoor de foto die Shody had gemaakt kwam te vervallen.
Maar nu toert Shody dus door Californië en zitten we plotseling met een planningsprobleem, want ook ik ga met mijn gezin de hort op. Gelukkig hebben we die yoghurtfoto nog!
En daarom gooien we het eens helemaal om: nu Shody niet een foto heeft gemaakt bij een tekst van mij, maak ik een komkommertijdbijdrage bij een van háár foto’s.
Dank Shody!
Tzatziki voor 4 personen
- 1 halve komkommer, ongeschild
- halve tl zout
- 400 g dikke Griekse of Turkse yoghurt
- 2 tenen knoflook, geperst
- 1 tl witte azijn
- 1 el olijfolie
Inmiddels is yoghurt in alle varianten te verkrijgen, dus uitlekken hoort gelukkig tot het verleden. Snijd de halve komkommer in de lengte doormidden en schraap met een theelepeltje de zaadjes eruit. Rasp de komkommerhelften niet al te fijn. Doe de komkommer in een vergiet, strooi het zout erover en laat even uitlekken. Knijp met de handen het laatste vocht eruit. Doe de yoghurt in een kom en meng deze met de komkommer en de overige ingrediënten. Laat de tzatziki minstens een uur in de koelkast staan om goed op smaak te komen