de Volkskrant, 10 september 2001
Dit stukje gaat over goeie intenties, die soms compleet tegenovergesteld uitvallen. Afgelopen vakantie las ik een van de mooiste anekdotes van de laatste tijd, over een reclame van het sportmerk Nike. In Kenia nam het bedrijf een spotje op voor een van hun schoenmodellen. Hoofdrolspelers waren leden van de zogenoemde Samburu-stam. In de commercial werd ingezoomd op een stamlid, die in zijn eigen taal, het Maa, een paar woorden zei. Na zijn zin verscheen de vertaling in beeld, de slogan ‘Just Do It’. Eenmaal uitgezonden kreeg het bedrijf een brief van een antropologe van de universiteit van Cincinnati. Zij had ontcijferd wat de Samburu-man in werkelijkheid zei. Hij had niet in het Maa ‘Just do it‘ gezegd, maar ‘ik wil deze niet. Ik wil grotere schoenen.’
Ik hou van dit soort fouten. Ook een aandoenlijk verhaal hoorde ik over een voormalige directrice van een Nederlands Filmfestival in Utrecht. De vrouw was druk bezig met het werven van fondsen, toen ze een sms’je kreeg van een collega die net een groot bedrag had binnengesleept of veiliggesteld. Enthousiast schreef de directrice een antwoord bestaande uit één woord. ‘Hoera!’ In haar onstuimigheid was ze echter vergeten om de letter a te typen, waardoor haar boodschap een iets andere wending kreeg.
Hetzelfde verhaal, maar dan anders. Mijn vader en mijn oom Bram hadden bij de 70ste verjaardag van mijn stiefoma (Stoma, voor intimi) het lumineuze idee om haar bij het ontwaken te verrassen op een geschreven boodschap op haar slaapkamerraam. En dus bevestigden zij een kwast aan twee aan elkaar gebonden bezemstelen. Zij doopten de kwast in witte verf, waarna zij midden in de nacht een felicitatie op het raam schilderden. In spiegelschrift, want ze waren dan wellicht een beetje aangeschoten, maar zoveel helderheid hadden ze nog wel. Mijn oma, die als weduwe alleen sliep en die op dat moment even vergeten was dat ze die dag verjaarde, opende monter haar gordijnen. Ze schrok van het scheldwoord waarmee ze werd begroet. Het opzij geschoven gordijn had de letter a geheel verborgen, iets waarover mijn vader en oom Bram dan weer niet hadden nagedacht.
Een zeer fraai voorbeeld van goeie bedoelingen die verkeerd uitpakken kreeg ik gemaild van een kennis. Hij gaf me de naam van een internetsite die is gewijd aan zogenoemde ‘unintentionally sexual church signs‘. Hier staan foto’s van vele goedbedoelende borden langs Amerikaanse kerken, met teksten die door een kwaadwillende verstaander anders kunnen worden uitgelegd. Zo heeft de Community Baptist Church in North Waterboro een bord met de onbedoeld erotische tekst: ‘You can’t enter heaven, unless Jezus enters you.’ En een stuk verderop adverteert de Glenstone Baptist Church met een uithangbord waarop staat: ‘God’s favorite word is come‘ (Gods favoriete woord is klaarkomen). Een variant daarop is de bijbelspreuk Openbaring 22:20. Op een levensgroot bord staat het toch wat vreemd: ‘Surely, I come quickly, amen!‘
Dit is ook een uitspraak waarmee mensen misschien niet al teveel te koop moeten lopen. De First Evangelical Free Church in Ashland durft het gewoon te zeggen: ‘Jezus loves little children!’
Tot slot een nuttige wenk van de Seventh-Days Adventist Church: ‘The most powerful position is on your knees.’ Of sommige christenen zijn erg naïef, of ze hebben een vreemd gevoel voor humor.