Kijk Magazine, april 1999, nummer 4
Bij KIJK worden ze een beetje moe van me, een beetje heel erg moe. Al twee weken geleden was de zogenaamde deadline voor dit stukje, maar inmiddels heeft de redactie het stadium van pure wanhoop bereikt omdat ik (tot zojuist dus) nog almaar niets had ingeleverd. De reden hiervoor was dat ik te diep ben gedoken in het onderwerp van de column van deze maand: webtechnische geslachtsgymnastiek, ofwel cyberseks.
Een maand of wat geleden heb ik een aansluiting op het wereldwijde informatie web genomen (gaudo@xs4all.nl) [Red: Ronald Giphart is niet meer via dit e-mailadres te bereiken] en waar ik aanvankelijk slechts heel braaf mijn post ophaalde & verzond en soms onschuldig zeilde naar quasi-literaire baggerverhalenzijdes, heb ik sinds kort ontdekt hoeveel smut er allemaal te zien is, en vooral: hoe gemakkelijk.
Een paar simpele woorden intypen en de plassers en aanverwante fysieke kenmerken vliegen je om de oren (nou ja, vliegen is misschien een beetje overdreven, als je merkt hoe langzaam sommige jpg’s beneden laden).
Eerst een anekdote: toen ik vroeger als nachtportier in een ziekenhuis werkte, was het mijn taak om op de computer gegevens in te typen voor ponsplaatjes. Als je dan broe invoerde, verschenen alle namen in het bestand die met broe begonnen (Van de Broek, Broekhuizen, enzovoort). Uiteraard vond ik het leuk om een keer een vaderlands woord voor vrouwelijk geslachtsdeel in te typen, maar op dat moment sloeg de computer op tilt en bleef het scherm steken op een pagina met H.M. Kutlil, P. Kuttdreier, M. Kutsuli, enzovoort. Uiteindelijk moest ik om vier uur ’s nachts de systeembeheerder bellen om de computer weer aan de gang te brengen, en deze man was niet blij.
Een erectie van trots
Maar goed, op eenzelfde manier heb ik dus die enorme beerput hormonale vrolijke viezigheid op het Internet aangeboord. Op een gegeven moment had ik in een narcistische aanval het woord Giphart ingetypt bij de zoekmachine Infoseek. Maar liefst 217 pagina’s refereerden aan deze naam, waardoor ik al bijna een erectie van trots kreeg. Wat een aantal! Toen, en waarom weet ik niet, typte ik achteloos het woord fuck in, zo maar, ik weet ook niet waarom. Meteen was mijn trotse gevoel verdwenen: maar liefst 1.313.835 referenties telde Infoseek voor dit werkwoord. Dat was nog eens andere koek. Voor de interessante lichaambeweging suck gaf Infoseek 1.666.285 verwijzingen, cunt deed het af met 537.450 sites, gangbang met slechts 50.173, het Nederlandstalige kut met toch nog een goede 5912, neuken met een aandoenlijke 1802, en dakpan ten slotte met 52 (onder andere de Nederlandse homepage van het spelletje Tombraider).
Nu ken ik het profiel van de KIJK-lezer niet, maar ik vermoed dat hij of zij een meer dan gemiddelde Internetgebruiker is. Wat ik me afvraag is of ik de enige onder de KIJK-lezers ben die wel eens een site met sexueel beeldmateriaal ‘per ongeluk’ tevoorschijn heeft gerateld? Gelet op de (geschatte) statistieken zou dit niet kloppen. Bij Websitestory, een bedrijf dat zich met het tellen van hits en Internetverkeer bezighoudt, is slechts dertig procent van de cliënten ‘volwassen-georiënteerd’ (een eufemisme voor pornografisch), maar deze dertig procent vertegenwoordigt wel de overgrote meerderheid van het dataverkeer.
De gebruikers van Internet zouden gemiddeld tussen de 18 en 25 jaar zijn en 80 tot 90 procent van de gebruikers is mannelijk. Niet vreemd dus dat seks de grote motor achter de groei van de elektronische snelweg is. Toen in de jaren zeventig Philips en Sony elkaar beconcurreerden met twee verschillende videosystemen (Video 2000 en VHS), weigerde het chique Philips banden op de markt te brengen met films waarin mensen niet al te stijlvol met elkaar de liefde bedreven. Sony had geen moeite om porno toe te laten en daarmee won het bedrijf de strijd van zijn Nederlandse concurrent. Dom van Philips, want Video 2000 was technisch gezien veel beter, en Philips had Sony zeker verslagen als ze niet moeilijk hadden gedaan over een paar plassers.
Inclusief huisdieren
‘Vieze plaatjes’ op het Web zijn allang niet meer een schimmige achteraf-gedoetje; het is een volwassen-georiënteerde industrie waarin miljoenen guldens omgaan. Sterker nog: seks is de enige handelswaar waarmee op het Net wat te verdienen valt, want vrijwel alle andere niet-sexuele sites kosten vooralsnog alleen maar geld (ook die van KIJK op www.kijk.nl). En het is wederom juist de seks die een technische explosie veroorzaakt. Waar een paar jaar geleden (heb ik me laten vertellen, heb ik me laten vertellen) slechts een paar schimmige providers een beperkt aantal zielige jarenzeventig-sexplaatjes in de aanbieding hadden, kan het tegenwoordig bijna niet op, zoals ik inmiddels speciaal voor KIJK heb mogen vaststellen (vervelend werk, maar het moest gebeuren): live video feed, tientallen webcams, interactieve chats, free-pics, thumbs (of zoiets), magazijnen met miljoenen foto’s, geluid, abberaties in alle denkbare soorten en maten, strippers, voorwerpen, commerciëlen, free-ones, vrijwilligers, amateurs, parenclubs, swingers, date-sites, afspreekplekken, advertenties, discussie-sites, gratis emailplaatjes, je kunt het zo gek niet bedenken; zelfs echtparen die hun hele hebben & houwen op het Net zetten, inclusief hun huisdieren, hun tuin en de binnenkant van hun genitaliën (zie: web.inter.nl.net/users/F.D.Alink/n/sex.htm) [Red.: site bestaaat niet meer].
Al met al een gigantisch grote hoeveelheid studiemateriaal, die me een paar weken kostte om, speciaal voor de lezers van KIJK, onder de knie te krijgen. Vandaar dat ik KIJK mijn verontschuldigingen aanbied dat ze zo lang op deze column moesten wachten. Volgende maand zal ik het hebben over dakpannen. Ook heel verslavend.