Kijk Magazine 2013, nummer 3
Een paar jaar geleden mocht ik in Italië een promotietour maken. Hoewel ik een roman had geschreven over een topkok gingen de gesprekken met Italiaanse interviewers voor het merendeel over… Nederland. En dan vooral over ons walgelijke prostitutiebeleid (in Italië komt dat niet voor), ons smerige druggebruik (daar doen Italianen niet aan) en onze afschuwelijke euthanasiewetgeving (we zullen branden in de hel).
Het werd steeds duidelijker dat Italianen Nederlanders zien als drugsverslaafden die voor een bezoek aan de hoeren eerst wat bejaarden om zeep helpen. Waarbij aangetekend dat er in Italië 200 procent meer drugsdelicten plaatsvinden dan hier, het cannabisgebruik er hoger is en dat het aantal verkrachtingsslachtoffers elkaar nauwelijks ontloopt.
Vorig jaar sprak ik een Amerikaan, die ook nogal wat vooroordelen over Nederland bleek te koesteren. Volgens hem wonen wij in een losgeslagen red light district waar ouders hun kinderen aanmoedigen liederlijkheden te begaan. Dat is misschien allemaal wel waar, maar de vraag is of dat zo erg is.
Met onze vrije seksuele moraal raken in Nederland bijvoorbeeld zeven op de duizend meisjes tussen de 15 en 19 jaar zwanger, waarmee ons land wereldwijd ergens onderaan bungelt (in elk geval onder Italië). Amerika is Wereldkampioen Tienerzwangerschappen met 64 zwangere meisjes per 1000. Daarnaast wordt er in Amerika bijna twee keer zoveel amfetamine gebruikt als bij ons en ondanks ons liberale drugsbeleid – 135 procent meer cannabis.
Ook worden er twee keer zoveel abortussen uitgevoerd in Amerika en is het aantal mensen met aids drie keer zo hoog. Die laatste cijfers komen uit een boek van Amy Schalet van de Universiteit van Massachusetts. In haar jeugd woonde deze socioloog in Nederland. Toen ze op haar 21ste terugkwam in de Verenigde Staten schrok ze van het aantal tienermoeders, want in Nederland kende ze dat fenomeen helemaal niet. In haar boek zoekt ze uit waarom Nederland in dit soort zaken beter scoort dan Amerika.
In het kort komt het erop neer dat wij veel relaxter met seks en drugs omgaan. Nederlandse ouders praten over het algemeen meer met hun kinderen en kinderen van de andere sekse mogen makkelijker blijven logeren. En misschien wel het allerbelangrijkste was dit: in Nederland is ‘seks’ dankzij de pil en voorbehoedsmiddelen in de jaren zestig en zeventig losgekoppeld van ‘het huwelijk’, zonder dat ‘seks’ werd losgekoppeld van ‘liefde’. In Nederland staan ouders het hun kinderen toe verliefd te zijn, langdurige relaties te onderhouden en te accepteren dat seks daarbij hoort. En hoe liefdevoller er over seks wordt gedacht en gepraat, hoe minder groot de excessen. Liefde is, zoals altijd, het antwoord.