De Volkskrant, 21 februari 2011
Van koningin Wilhelmina was bekend dat ze politieke voorkeuren had. Zo moest ze in de jaren dertig niets hebben van Anton Musserts nationaal-socialistische beweging, die streed voor een smettenvrij vaderland. Ter gelegenheid van haar 35-jarig regeringsjubileum in 1933 sprak de koningin zich tijdens ‘een demonstratie van democratische vastberadenheid’ in het Olympisch Stadion uit tegen de rechts-extremistische beweging. Wilhelmina liet zich de mond niet snoeren (niet voor niets zou Churchill over haar hebben gezegd dat ze ‘de enige man in het Nederlandse kabinet’ was).
Ook koningin Juliana zou haar politieke lievelingen hebben gehad. In zijn zeer lezenswaardige boekje De gekroonde republiek (Balans, 2011) stelt historicus Cees Fasseur dat het kabinet-Den Uyl in 1973 op de warme sympathie van ‘Majesteit’ kon rekenen (en niet van ‘de Majesteit’ zoals het gangbare, maar volgens Fasseur onjuiste spraakgebruik is). Overigens wilde Majesteit destijds het liefst dat men haar ‘mevrouw’ noemde.
Net als mevrouw Juliana is ook haar dochter Beatrix er de afgelopen decennia een paar keer van beschuldigd de ene politiek partij te bevoordelen boven de andere. Fasseur stelt echter dat er na onderzoek van die beschuldigingen weinig overblijft. Volgens het oud-Tweede Kamerlid Van der Vlies (SGP) is koningin Beatrix ‘vermoedelijk de in onpartijdigheid best geschoolde Nederlander’. Of althans: was. Dit weekend bleek dat Majesteit wel degelijk haar partijdige kantjes zou hebben.
Huub Oosterhuis, theoloog en religieus bijzettafeltje van de familie Oranje-Nassau (nóóit ‘familie Van Oranje’ zeggen), liet in het EO-programma Blauw Bloed optekenen dat de vorstin ‘zwaar gecensureerd wordt in haar kersttoespraak’. Hij zei: ‘Ik heb dit jaar gemerkt, toen ik haar hoorde, dat ze zwaar gecensureerd wordt. En dat is ook zo. Zij heeft allerlei dingen niet kunnen zeggen die ze wel wilde zeggen. Omdat de PVV het er niet mee eens zou zijn.’ Oosterhuis noemde Majesteit ‘iemand die onze geestverwant is als het gaat om bezorgdheid, de beschaving, over solidariteit, wederzijds respect en tolerantie (…) Dat wordt met argusogen gevolgd door dit kabinet, en de PVV met name.’
We kunnen ons er een voorstelling van maken hoe De Grote Geblondeerde Verdediger Van Het Vrije Woord zal hebben gereageerd toen hij met deze uitspraak werd geconfronteerd. De ‘rillingen liepen over zijn rug’ bij deze ‘walgelijke insinuaties’ van die ‘zieke EO-geesten’. Zijn ze nu ‘helemaal knettergek’ geworden? Moet Wilders zich werkelijk door een halve buitenlandse de maat laten nemen?
Gemeten naar de normen van de PVV zijn de Oranje-Nassautjes natuurlijk een abjecte familie. Wilhelmina had voorvaderbloed uit vele windstreken, Juliana ook, net als Beatrix en Alexander (die van zijn Duitse pappa niet te hard mocht juichen toen Oranje in 1988 de halve finale won) en Amalia is al helemaal niet smettenvrij. Allemaal kinderen van gelukszoekers die hier op kosten van kromliggende Nederlanders belastinggeld komen opsouperen.
Helaas valt te voorspellen hoe het relletje met Oosterhuis verder zal verlopen. De Rijksvoorlichtingsdienst zal blijven zwijgen, de oppositie zal even blaffen en de godgeleerde zelf zal zijn excuses aanbieden aan zowel Majesteit als de kijkers van Blauw Bloed. Toch hoop ik van ganser harte dat de onthulling Beatrix aan het denken zet, en dat zij van haar komende kerstboodschap een Festen-achtige toespraak maakt, waarbij ze haar aversie tegen haatzaaiende polariserende politici onomwonden zal uitspreken – en zo eindelijk laat zien wie er hier nu eigenlijk Majesteit is. You go, girl!