Okselseks

Kijk Magazine 2017, nummer 8

Het onderwerp van deze column werd mij – per ongeluk – aangedragen door mijn schoonmoeder. Zij en mijn twee puberkinderen voerden een onschuldig gesprek over yoghurt, om precies te zijn over Griekse. “Dat is yoghurt op z’n Grieks”, zei oma, wat mijn kinderen veel plezier gaf.

“Je weet toch wel wat dat betekent?”, riep mijn oudste zoon, waarop mijn schoonmoeder schouderophalend toch maar even ging googelen wat hij bedoelde. ‘Op z’n Grieks’ snapte ze nog wel toen ze het antwoord had gevonden. “Maar wat de lol is van ‘op z’n Italiaans’ begrijp ik niet”, zei ze.

Op z’n Italiaans? Mijn kinderen waren net zo verbaasd als ik, want ik had geen idee wat dat zou kunnen inhouden. Voor wie geen zin heeft zelf te zoeken: ‘op z’n Italiaans’ is een ander woord voor okselseks. Een begrip dat ik niet kende, noch bij mijn weten ooit in praktijk heb gebracht. Het fenomeen blijkt echter veel groter dan ik had kunnen vermoeden.

Okselseks of maschalagnia wordt in het Engels bagpiping genoemd, oftewel doedelzakken. Het is de fetisj om je – als man – te verlustigen aan oksels van vrouwen (of mannen). Een man legt zijn geslachtsdeel in de oksel van zijn partner, die vervolgens de bovenarm tegen zich aandrukt, een beweging die iets weg heeft van het bespelen van een doedelzak. Hoe harder er wordt geknepen, hoe steviger het gevoel, althans volgens de berichten.

Deze aberratie (‘armpit fetishism‘) is in de wetenschap goed beschreven. Volgens onderzoekers spelen twee factoren mee bij de aanbidding van oksels: een olfactorische reden, oftewel de geur van het lichaamsdeel, en een visuele component. In de oksels zitten klieren die feromonen, hormonen en andere geuren afscheiden, stofjes die bij sommige mannen grote opwinding teweegbrengen.

Het zijn met name okselharen die deze heerlijk geurende ‘afrodisiaca’, oftewel lustopwekkende middelen, verspreiden en daarom wordt de uit Amerika overgewaaide gewoonte om oksels te scheren door sommigen verfoeid. Ook het gebruik van deodorant is velen uit den boze, omdat deze chemische geurtjes de lekkere odeurtjes verjagen die normaliter van een oksel afdampen.

Wat het visuele aspect betreft heeft een oksel volgens sommigen iets weg van een vrouwelijk geslachtsdeel, tenminste als je slechte ogen hebt of een fantasierijk inlevingsvermogen. De gelijkenis was iemand als Sigmund Freud ook opgevallen, al vond hij dat mannen zich niet moesten verliezen in al te grote aandacht voor oksels, als dit ten koste ging van hun interesse in vagina’s.

Dat bagpiping niet tot het vaste menu van seksuele handelingen is gaan horen, komt wellicht omdat er voor vrouwen uiteindelijk weinig aan is, zo’n stampende erectie onder hun arm. Niets voor Italianen om vrouwen zo teleur te stellen.