Parool ca juli 1998
Illustratie: Paul van der Steen
RONALD GIPHART: ”Vanuit linkse hoek wordt nogal eens snerend gedaan over Paars II. Vooral de club jongens, de Niet-Nixers, waarmee ik in het café zit. Die vindt het maar een stel oude mensen. Te veel oude lullen in het kabinet, zeggen ze. Maar dat heeft Karin Adelmund, die trouwens ook niet meer de jongste is, zelf ook al eens verwoord. Ik ben het trouwens niet met hen eens. Als je kwaad bent, omdat je beoordeeld wordt op je leeftijd, moet je anderen daar ook niet op aanvallen. Ikzelf ben niet tegen oude mensen.
Niet-Nixers maken zich er druk over dat Internet en de elektronische snelweg te weinig aandacht kregen van Paars I. Die komen ook in het regeerakkoord van Paars II nauwelijks aan bod. Maar ook die mening deel ik niet. Nederland is al voorloper op dit gebied.
Ik vind dat Paars II een kans moet krijgen. Ze hebben veel goede dingen gedaan: denk aan de Winkelsluitingswet, verbetering van de koopkracht en het euthanasiebeleid. Met de economie gaat het een stuk beter. Ze moeten nu alleen oppassen voor het toeslaan van de gezapigheid. Het gaat ze zo goed dat gezapigheid nu op de loer ligt. Al op de eerste bladzijde van het regeerakkoord werd gesproken over consensus-politiek en poldermodel. Dat vind ik geen goede zaak. Ze moeten daar niet al hun pijlen op richten. Zo kun je politiek Utrecht geen democratie meer noemen. Het wordt bestuurd vanuit achterkamertjes. Het is stuitend hoe de gezapigheid heeft toegeslagen.
Het grootste goed van Paars I was natuurlijk dat het CDA er eindelijk uit lag. Dat is zo’n verademing. Ik zat in Amerika voor het wereldkampioenschap voetbal. Toen de formatie rond was, spraken zelfs de sportjournalisten in de bus erover. Eindelijk verlost van het CDA! Mijn grootste schrikbeeld was Elco Brinkman als minister-president.
Laat het CDA er voorlopig nu honderd jaar uit blijven. Ik herinner me nog die fantastische politieke prent van Peter van Straaten in VrijNederland. Je zag twee neukende mensen liggen. Een PvdA’er en een VVD’er. De deur van de slaapkamer stond op een kiertje. Een kleine Jaap de Hoop Scheffer stond te kijken en riep: ‘Jullie zijn aan het ruzie maken, hè!’
Paars II heeft markante figuren, Ik denk aan Van der Ploeg en Pronk. Mannen die eruit springen. Al had Pronk van mij wel op zijn oude post, Ontwikkelingssamenwerking, mogen blijven.
Verbaasd was ik over de benoeming van Bram Peper, de meest gehate burgemeester van Nederland. Ik vind het wel spannend dat hij erin zit. Het leuke van hem vond ik zijn huwelijk met VVD’er Neelie Kroes. Die man bracht het poldermodel in zijn privéleven in praktijk. Peper is een vrije jongen. Een patjepeeër. Niet onsympathiek hoor. Hij gooit zijn kont tegen de krib. Dat gaat straks leuke krantenkoppen opleveren.”
Ronald Giphart is columnist van het maandblad Kijk en Krant van het Centraal Museum in Utrecht.