Piemelkoekjes en tepelpasta

Verscheen op 7 juni 2008 in Volkskrant Magazine

Fotografie: Arjan Benning

Piemelkoekjes en tepelpasta – gaan eten en erotiek samen?

‘Liefde en honger zijn de twee drijvende krachten achter elk levend wezen’, schreef Toergenjev. Eten en seks zijn takken aan dezelfde boom: beide nodig om te overleven én beide potentieel erg aangenaam. Het is dan ook niet verwonderlijk dat eten en seks regelmatig samengaan. Vaak omfloerst en poëtisch, als in een literair-erotische film als Como agua para chocolate. soms direct en onomwonden (de kok die feestjes opluistert met een hors d’oeuvre in de vorm van een wellustig vrouwenlichaam).

Ik kom hier op omdat de dichter Bart Chabot in Linda regelmatig schrijft over stimulerend speelgoed voor volwassenen. Bart is echter geen held in het bezoeken van de daarin gespecialiseerde detailhandel. Gelukkig heeft hij vrienden. Laatst slenterden Martin Bril, Bart en ik in afwachting van een literair optreden langs een winkel genaamd Miranda. In de etalage zag Bril een vibrator van het Zweedse merk Lelo, de Philippe Starck onder de massagestaven. ‘Die moet je bespreken!’, riep Bril, waarna we ons even later bevonden in een soort tuincentrum voor de erotische doe-het-zelver, tussen bakken dvd’s, massageolie, drilboren en vervanglullen.

Terwijl Bril en Chabot zich bogen over de uitstalkast met peperdure Lelo’s vond ik een schap verderop een heus ‘culinair hoekje’. Vakidioot die ik ben, moest ik daar voor deze rubriek natuurlijk even neuzen. Eetbare slipjes, condooms met bananensmaak, piemelkoekjes, trekdrop, tepelpasta en een dildo in de vorm van een komkommer. Je zal er in een geile bui maar om verlegen zitten.

En toen viel mijn oog op een koker genaamd Clone-A-Willy Kit (€ 54). ‘Maak zelf in een handomdraai een prachtige chocolade dildo van je eigen penis!’, vertelde de verpakking, en voor ik me zorgen kon maken: ‘De kit is geschikt voor een complete afdruk van de penis met de ballen en is geschikt voor iedere maat.’

Chabot was verrukt en schafte het bouwpakket terstond aan. Handig voor het paasfeest! Lekker voor bij de koffie! ‘En?’, vroeg ik een paar weken later. Chabot was niet erg onder de indruk. Voor die 54 euro had hij een kartonnen koker gekocht die hij kon afknippen op gewenste lengte, een zakje gips om de koker te vullen en een zakje chocoladekorrels voor het duplicaat. ‘Nu heeft gips de neiging om naar beneden te lopen, dus je moet erboven gaan hangen om je jongeheer er verticaal in te steken,’ zei Chabot somber. ‘En dan maar hopen dat-ie hard blijft, terwijl het gips opstijft, en jij ondertussen, in een pannetje, chocola staat te smelten …’

Liefde en honger mogen drijvende krachten zijn, eten en erotiek blijft een gevaarlijk lullige combinatie.