Foodies magazine, november 2015
Mijn vrouw en ik aten bij het Rotterdamse kookwonder François Geurds, de Nederlandse Heston Blumenthal. Een ober bracht ons een prachtig klein gerecht met de vraag of we er even goed naar wilden kijken. Het was een schitterende compositie met vlees, aardappel, groenten en saus. Ik maakte een foto van het bordje en daarna deed de ober het ondenkbare: hij zette een vork in het eetbare kunstwerkje en met twee ferme polsbewegingen verruïneerde hij de zorgvuldige compositie.
“Soms is het erg lekker om je eten te prakken,” zei hij. “Omdat veel mensen dat zonde vinden, doen wij even voor hoe het ook alweer werkt.” Hierna liet hij ons verbouwereerd achter. Mijn vrouw en ik keken naar het voorgeprakte gerechtje. Het was even slikken.
Eten is de kunst van het kapotmaken, maar dit was wel erg rigoureus. Gelukkig was de smaak van het prakje er niet minder om. ‘Prakken’ is de Nederlandse bijdrage aan de wereldgastronomie. Wij zijn het volk van prakkers en stampers. Met liefde dienen we hompen boerenkool, andijviestamppot en hutspot op, als het even kan geserveerd met sappige rookworst en vette jus.
Verfijnde keukens halen hun neus op voor onze prak- en stampcultuur, maar wij zijn er groot mee geworden, letterlijk, want we zijn gemiddeld de langste mensen ter wereld. Gelukkig hebben we de wetenschap aan onze zijde. Uit onderzoek blijkt dat ‘prakken’ helpt bij de opname van nuttige stofjes als carotenoïden, die door het lichaam worden omgezet in vitaminen. Deze carotenoïden zitten in wortels en veel andere groenten als spinazie, broccoli, bloemkool en doperwten. Als de cellen van deze groenten worden kapotgemaakt, door bijvoorbeeld goed te kauwen, stampen of prakken, nemen onze darmen de nuttige stoffen sneller en beter op.
Niet alleen het prakken is een goed gebruik, een ander fijn onderzoek wees uit dat al die vrijgekomen nuttige stofjes baat hebben bij (tromgeroffel): vet. Drijvend in een plasje jus of rookworstvocht worden carotenoïden door de darmen nog beter opgenomen.
Met de naderende winter lijkt me dit een aangenaam vooruitzicht. Prakken is goed voor ons. En we hebben de zegen van François Geurds.