Restaurantgidsen

MH Misset Horeca, 16 oktober 2015, Nummer 18

Voor restaurants en koks wordt het weer de heerlijke feestmaand van sterren, mutsen, Bibs en bestekjes. Eind oktober Lekker, op 2 november GaultMillau en op 7 december de nieuwe Michelingids, met een grootscheeps liveverslag op Radio 1. Hoera voor de gastronomie!

Het blijft natuurlijk onzinnig om als gids de pretentie te hebben het verschil te weten tussen restaurant nummer 28 en nummer 29, of om een zeer beperkt team van inspecteurs een onderscheid te laten maken tussen 16 en 16,5 koksmutsjes. Ook is het ridicuul met veel aplomb aan te kondigen dat een restaurant als Inter Scaldes in Kruiningen voor het zoveelste jaar op rij wéér geen derde ster krijgt, terwijl sommige driesterrenzaken in Frankrijk aantoonbaar inspiratieloze lafsmaak serveren.

Ook dit jaar zal de aandacht voor alle stijgers en dalers, winnaars en verliezers weer overweldigend zijn, maar de invloed op het gedrag van de gasten wordt ieder jaar kleiner. Althans, als ik mezelf en mijn omgeving als leidraad neem. Vroeger verlekkerde mijn hele kennissenkring zich jaarlijks letterlijk aan de nieuwe Lekker, terwijl we welbeschouwd nauwelijks uit eten gingen; tegenwoordig gaan we veel vaker naar een restaurant, maar ken ik eigenlijk niemand die het blad nog leest.

Een jaar of 15 geleden was Lekker toonaangevend en 10 jaar geleden kon Michelin kookgoden maken en breken. Deze effecten lijken uitgewerkt. Dat komt deels omdat sites als Iens.nl en andere social media een groot deel van de rol van restaurantgidsen hebben overgenomen, deels omdat die gidsen hun geloofwaardigheid zagen afbrokkelen door ontluisterende publicaties, zoals De magie van de Michelinster (2011) van oud-hoofdinspecteur Paul van Craenenbroeck. Daarin wordt beweerd dat Michelin vooral is geïnteresseerd in rumoer ten behoeve van de verkoop.

Nu weet ik wel dat veel koks en restaurateurs de publicatiegolf van aankomende maand vrezen. Natuurlijk, officieel zullen veel koks hun schouders ophalen over hun gidsnoteringen, maar officieus slikken ze bilknijpend valdispertjes en zijn ze snibbig tegen hun huisdieren of kinderen. Ter geruststelling: ik vraag me oprecht af of ze iets te vrezen hebben.