Ronald Giphart maakt romige broccolisoep

AD Magazine, 18 juni 2018

Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie

Een week lang zat ik – verlaten van vrouw, familie en vrienden – in een huisje in de bossen bij Putten. Beladen met een grote doos proviand wilde ik mij terugtrekken om een cruciaal hoofdstuk te schrijven. Ik was aangewezen op mezelf en mijn sprankelende geestesleven. Dat ging een paar dagen goed, tot mijn cursor stokte. Daarom bedacht ik het een culinaire column vooruit te schrijven, maar omdat ik mijn schrijf-uitvluchten ken, had ik uit voorzorg geen enkel kookboek meegenomen.

Nu stond in het geleende boshutje een kast met wat ruggen, vooral thrillers, drie boeken over tuinieren én zowaar een boek over eten in de oertijd. Ik veerde op. De afgelopen jaren zijn we in de boekhandel begraven onder titels over het voedsel dat onze verre voorouders in hun mond zouden hebben gestopt, het zogenaamde ‘paleodieet’ (waarbij paleo komt van het Griekse woord voor oud).

Op de site van mijn boekhandel vond ik alleen al zeventien verschillende courante Nederlandse titels: Het complete paleokookboek, het Paleo budget kookboek, Eet Paleo in 7 stappen, Paleo voor beginners, Paleo ontbijt, Paleo lunch, ;101 paleo recepten, Het paleo-kookboek, Eet Paleo Traktaties, Het Paleodieet, Het oerdieet, Het snelle Paleo Kookboek, Let’s go Paleo, Het Paleo Kookboek, Het Paleo Dieetkookboek, De Paleo Revolutie en Hallo Paleo).

Dat is een hoop paleo. Jammer dat paleo onzin is en dat de claims van al die paleoprofeten niet of nauwelijks worden waargemaakt en door de serieuze wetenschap zijn onderuitgehaald. De gedachte van paleo is dat we het voedsel van onze voorouders zouden moeten nuttigen. Een leuk experiment, ware het niet dat:

a) we onmogelijk precies kunnen weten wat de oermens precies at
b) alle dieren en gewassen sinds de oertijd en enorme genetische ontwikkeling hebben doorgemaakt
c) ook alle nuttige bacteriën in ons maagdarmkanaal in al die eeuwen zijn geëvolueerd. Zelfs al zouden we paleo willen eten, zou het ons niet lukken.

Gelukkig was het kookboek in mijn schrijfhut niet hoogdravend en wilde het vooral mensen bewustmaken van ons culinaire verleden. Daar is natuurlijk niets mis mee. Zowaar bleek ik in mijn voorraaddoos alle ingrediënten te hebben voor een oerdisgerecht, dat ik met plezier bereidde. Even voelde ik mij terug in de tijd van onze voorouders, met een heerlijk broccolisoepje op schoot.

Eenzaam, dat wel.

Broccolisoep voor 4 personen

• 250 g broccoli
• 2 pastinaken
• 200 g knolselderij
• 6 dl groentebouillon
• 100 g pijnboompitten, geroosterd
• 2 eieren
• peper, versgemalen
• nootmuskaat
• 3 eetlepels olijfolie

Naar een recept uit Oerdis van Liesbeth Smits en Henk Huizing (2009). Was de broccoli, pastinaak en knolselderij. Snijd van de broccoli de stelen in stukjes van een centimeter groot en de rest in roosjes. Snijd ook de andere groenten in blokjes. Breng de bouillon aan de kook. Kook de groente in de bouillon voor ongeveer 10 minuten, tot de stukjes gaar zijn. Schep alle groente uit de bouillon. Houd een paar broccoliroosjes achter en wrijf de rest door een zeef (als dat te veel moeite is, kun je de groente ook in de soep laten en de staafmixer even laten blazen. In de oertijd hadden ze namelijk nog geen zeven).

Meng het groentemengsel met de eieren en roer dit door de soep, tot die glad en lichtgebonden is (als je de mixer hebt gebruikt alleen de twee eieren toevoegen). Voeg de achtergehouden broccoliroosjes en de geroosterde pijnboompitten toe. Breng de soep op smaak met vers gemalen peper, zout, nootmuskaat en een scheutje olie.