Vara Gids 51/52, 22 december 2012 – 4 januari 2013
Sport boekje
Bureau Sport is terug. In de nieuwe reeks wordt sport in elke aflevering gekoppeld aan een thema. Voor de gelegenheid schrijven zeven auteurs (Bert Wagendorp, Edwin Winkels, Paul Onkenhout, Auke Kok, Marcel van Roosmalen, Ronald Giphart en Cecile Koekkoek) over zeven thema’s een column. Lees de column van Ronald Giphart hieronder:
(SEKS, 9 JAN.)
Ooit maakte Koos Postema voor Sport7 een themauitzending over ‘Sport & Seks’, waarvoor hij mij vroeg Stella Jongmans te interviewen. De achtvoudig Nederlands kampioene op de 800 meter had destijds net in Playboy gestaan met een spraakmakende blootreportage. Op een van de foto’s zat de hardloopster louter gekleed in zwarte laklaarzen met haar benen gespreid op een bankje, terwijl ze met haar hand zocht naar een stukje popcorn dat in haar kruis was gevallen. Op een andere foto hield ze haar stinkende sportschoenen sensueel voor haar tussenbeense.
Er was de voorspelbare reuring om de foto’s van Jongmans’ tepels en schaamstreek (onlangs zag ik de gebroeders Van de Kerkhof tegen betaling hun varifocusbrillen showen, een bepaald onappetijtelijker beeld).
Postema’s redactie had bedacht dat ik Jongmans in een bubbelbad moest ondervragen over de vraag of vrouwelijke sporters hun seksualiteit mogen inzetten bij het verwerven van sponsorgeld. In diezelfde tijd liet de Nederlandse dameshandbalploeg zich met ontbloot bovenlijf fotograferen om een nieuwe shirtsponsor aan te trekken. De suggestie: erotiek en sport horen bij elkaar.
Waar in zwart-wit-tijden atleten als Fanny Blankers-Koen in gebreide aardappelzakken over de baan renden, gaan topsporters tegenwoordig slechts gekleed in een paar veters en een half brillendoekje om hun afgetrainde lichamen. De suggestie: sporters zijn niet lelijk.
Monter meldde ik mij op een dinsdagochtend bij een wellnesscentrum in Bleiswijk. Iedereen liep er naakt rond, bij dat soort plekken gebruikelijk. Het interview met Jongmans werd een van de meest enigmatische momenten in mijn leven als schrijver. Terwijl een cameraploeg om ons heen poedelnaakt stond te filmen, voerde ik in mijn blootje een serieus gesprek met een zelfbewuste atlete die zich terecht niets aantrok van alle kritiek op haar beslissing wie ze naar haar lichaam liet kijken. De cameraman, die zelf een compleet vleesstatief onder zijn buik had hangen, had me overigens beloofd dat op televisie ‘alles groter leek’. Dat bleek enorm overdreven. Maar gelukkig keek er toch niemand naar Sport 7.