Tegen de hongerklop

AD Magazine, 3 maart 2018

Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie

Weleens een man aan een high tea gezien? Een etagère vol zoete en hartige hapjes is een typisch vrouwending, weet mevrouw Giphart.

Het ultieme vrouwenvoedsel is toch wel te vinden in een high tea: de verzameling van zoete en hartige hapjes, geserveerd op elegante schalen, die vrouwen met elkaar consumeren onder het genot van een kopje thee. De uitgebreide theetafel is overgewaaid uit het Verenigd Koninkrijk, al noemen de Engelsen onze high tea een afternoon tea. Van oudsher wordt met de high tea de maaltijd bedoeld die fabrieksarbeiders aten na een lange dag werken; stevige kost waarbij thee werd gedronken. De toevoeging ‘high’ komt waarschijnlijk van de hoogte van de eettafel waaraan de arbeiders de maaltijd nuttigden, terwijl de afternoon tea werd gebruikt aan lage salontafels.

Bent u er nog?

Enfin, onze high tea, dus eigenlíjk afternoon tea, vindt zijn oorsprong in de 19de eeuw in victoriaans Engeland. De elite schoof vaak pas tegen een uur of 8 aan de avonddis aan. Onder hen bevond zich de zevende hertogin van Bedford, Anna Maria Russel.

Vaak kampte zij rond een uur of 4 met een ‘sinking feeling’, een zogenaamde hongerklop. Om dit hongerige gevoel te stillen tot aan het avondeten, at ze wat lichte hapjes onder het genot van een kopje thee.

In eerste instantie deed ze dit in het geniep, bang als ze was om voor veelvraat door te gaan. Maar allengs durfde de hertogin ervoor uit te komen en trakteerde zij haar vriendinnen, onder wie koningin Victoria, op de lekkernijen.

Victoria reageerde razend enthousiast. Ze nam het gebruik over en de afternoon tea werd een hit. Aan het hof en in de hogere kringen werden grote theepartijen gehouden waarop soms meer dan honderd gasten afkwamen. De dames droegen bij deze gelegenheid een speciale jurk, de tea gown, een soepel vallend en comfortabel gewaad zonder een korset.

Op een goede afternoon tea serveerde men handzame sandwiches, zoals de komkommersandwich en tal van taartjes en cakes. In de 20ste eeuw kwamen er scones bij, die men gewoonlijk eet met ingedikte room (clotted cream) en jam.

Schoonbrood

Leuk weetje is dat de scone zijn naam waarschijnlijk dankt aan het woord ‘schoonbrood’, dat zoveel betekent als wit brood.

Persoonlijk ben ik meer van de high beer, de mannelijke variant van high tea, waarbij men verschillende soorten bier nuttigt onder het genot van hartige happen. Ook dit gebruik is overgewaaid uit het Verenigd Koninkrijk maar, u raadt het al, daar kennen ze het onder de naam gentleman’s afternoon tea.

Scones

• Voor 12 stuks
• 250 g zelfrijzend bakmeel
• 4 tl bakpoeder
• 65 g koude boter, in blokjes
• 65 g witte basterdsuiker
• 125 ml melk
• 1 ei, geklopt
• Potje clotted cream
• Jam

Verwarm de oven voor op 200 graden. Meng in een kom het bakmeel, de bakpoeder en een snufje zout. Voeg de blokjes boter toe en wrijf het mengsel met de vingers tot fijn kruim. Maak er een kuiltje in en schenk de melk en de suiker erbij.

Kneed met de hand tot een mooi deeg. Strooi bloem op het werkblad en rol het deeg uit tot een plak van 1 cm dikte. Steek er met een glas van ongeveer 5 centimeter doorsnede twaalf rondjes uit en leg deze op een met bakpapier beklede ovenplaat. Bestrijk de rondjes met het geklopte ei en bak de scones in 15 minuten goudbruin. Serveer met cream en jam.