Verbeter de wereld drink pindamelk

AD Magazine, 19 mei 2018

Om deze foto’s te kunnen gebruiken, neem contact op met Shody Careman & @careman_fotografie

Op een ochtend kocht ik bij mijn supermarkt in plaats van halfvolle melk een pak amandelmelk. Living the dangerous life, zeg maar. Een vreemde aankoop, want ik heb geen lactose-neurose, al heb ik ooit weleens een lelijk stukje geschreven over koeienmelk.

Wij mensen zijn namelijk de enige zoogdieren die ook na onze zoogtijd melk blijven drinken, hoewel niet van onze eigen soort. Onze voorouders zijn melk van andere zoogdieren gaan stelen en die praktijk hebben wij vervolmaakt.

Door onze schreeuwende behoefte aan melk hebben onze loeiende melkmachines echter nogal vaak ziektes. Volgens de ook door mij weleens verspreide urban myth zou als gevolg een deel van het zogenoemde ‘uierontstekingsvocht’ (in de volksmond ‘etter’ of ‘pus’ genoemd) in de melk terechtkomen. Dat schijnt niet helemaal waar te zijn, hoewel op onze immense melkproductie heus een en ander valt aan te merken.

Amandelmelk

Melk heeft veel voor-, maar ook veel tegenstanders, en dat is een van de redenen dat sommige mensen tegenwoordig overstappen op lactosevrije melkdranken, zoals bijvoorbeeld amandelmelk. Ik moet bekennen: toen ik het pak aanschafte voelde ik me een halve wereldverbeteraar, of in ieder geval iemand die heel milieubewust of duurzaam bezig is.

Thuis begon ik te googelen naar hoe amandelmelk eigenlijk wordt gemaakt. Binnen twee muisklikken kwam ik terecht in de Wondere Wereld Van De Lactosevrije Melkdranken.

Alternatieve zuiveldranken zijn booming, maar niet onomstreden, want amandel- en sojamelk bevatten dan wel geen dierlijke vetten, maar zijn wel degelijk ook een aanslag op het milieu. Wetenschappers hebben berekend dat een liter koemelk ongeveer tien keer zoveel broeikasgas produceert als een liter amandelmelk, maar dat er voor een liter amandelmelk 17 keer zoveel water nodig is als voor een liter koemelk. De vraag is dus of we met onze melkinname de aarde willen laten stikken of laten uitdrogen.

En toen kwam het moment om de amandelmelk te proeven. Ik houd van amandelen en het leek me dat ik amandelmelk ook wel zou waarderen. En dat klopte.

Verrotting

Amandelmelk heeft het zachtzalvende van melk, zonder de lichte smaak van verrotting die je altijd overhoudt na het slurpen van een glas echte melk. Als zelfverklaarde wereldverbeteraar ben ik vervolgens gaan zoeken of ik wellicht mijn eigen melk kon bereiden, en dat bleek eenvoudiger dan ik dacht. Vandaar deze week een recept voor pindamelk.

(Net) iets minder slecht voor de wereld.

Zo maak je pindamelk

1 l water

150 tot 200 g pinda’s

scheut honing, agavesiroop of 1 el vanillesuiker

De bereiding van pindamelk is eenvoudig. Neem 1 liter koud water. Voeg 150 tot 200 g pinda’s toe. Laat die een halfuur staan. Voeg een scheut honing of agavesiroop toe (of een eetlepel vanillesuiker). Pureer de pinda’s met een staafmixer 2 minuten (of korter). De substantie is nu al melkachtig. Haal de ruwe pindamelk door een fijnmazige zeef of een kaasdoek. Druk het sediment goed uit, zodat al het vocht in de melk komt (er zijn ook melkzeven in de handel). Zet de pindamelk in de koelkast. Ongeveer 5 dagen houdbaar

Je kunt ook pistachenoten, cashewnoten of gekookte kikkererwten nemen. Kikkererwtenmelk klinkt erg GroenLinks, maar smaakt best aangenaam.