De Volkskrant, 22 september 1994
Wij zijn geschokt en gekwetst door wat uw literatuur-medewerker Willem Kuipers in zijn column (want een recensie is een dergelijk rancuneus en vilein artikel niet meer te noemen) van 13 september meent te moeten suggereren over het onlangs verschenen literaire tijdschrift Zoetermeer. Kuipers legt een verband tussen Zoetermeer en de ideologie van ‘een gevaarlijke meneer in Duitsland’, Adolf Hitler.
Dat de literaire kwaliteiten van Zoetermeer niet des Willem Kuipers’ zijn en dat hij dat uitgebreid laat merken, juichen wij alleen maar toe; per slot van rekening is dat wat recensenten geacht worden te doen: de krantelezer informeren over literatuur.
Dat hij Zoetermeer niet interessant vindt, zal niemand hem kwalijk nemen. Wij zeker niet. Dat hij zijn afkeer van het blad wenst uit te spreken door Zoetermeers voorkeur voor jeugdigheid, verandering en vitalisme te vergelijken met het verlangen naar De Nieuw Mens in Hitler-Duitsland, getuigt van verregaande wansmaak.
Misschien is het in Nederland de gewoonte (geworden) om alles wat nieuw is direct met de grond gelijk te maken. Als diegenen die een hekel hebben aan of bang zijn voor het nieuwe dat met strikt literaire argumenten doen, is dat slechts spijtig voor hen die nieuwe impulsen wensen te geven aan de cultuur. Wanneer het echter plaatsvindt met verdachtmakingen als die van Kuipers, zullen jonge, progressieve kunstenaars zich wel twee keer bedenken voor ze initiatieven nemen. Wij wisten niet dat Kuipers’ afkeer van de literatuur van onze generatie kon leiden tot zulke, een recensent onwaardige, insinuaties.
AMSTERDAM
Rob van Erkelens,
Ronald Giphart,
Joris Moens,
redacteuren van Zoetermeer