De Volkskrant, 10 november 2011
In NRC-Next stond van de week het geweldige bericht dat de katholieke kerk in Duitsland al dertig jaar lang voor honderd procent eigenaar is van Weltbild, een grootgrutter in pornografisch beeldmateriaal. Dit bedrijf geeft boeken en tijdschriften uit met tot de verbeelding sprekende titels als Call Me Slut!, Sluts Boarding School en Take Me Here! (wat geen verwijzing zal zijn naar de Heilige Vader). Officieel zijn Duitse kerkelijke autoriteiten fel tegen de productie en verspreiding van opwindende plaatjes van de menselijke ‘viesziek’ (zoals Remco Campert het noemde in Het leven is vurrukkulluk) en toch was er jaren lang geen reden om de geldstroom te beëindigen. Men had wel plannen om op termijn de erotische uitgeverij te verkopen, maar de prijs die hiervoor in de markt werd geboden vonden de katholieken veel te laag.
Ik kan niet anders dan meesmuilen bij dit soort artikelen. Het blijft lachwekkend hoe de ene groep mensen de andere verwrongen denkbeelden over seksualiteit probeert op te dringen – en er dan zelf niet naar leeft. Afgelopen woensdagavond kwam dit voorbeeld ter sprake bij een lezing in de bibliotheek van Sittard, over het werk van Remco Campert. Hoe we er precies op kwamen weet ik niet meer, maar ik legde uit dat censuur en hypocrisie soms rechtstreeks kunnen leiden tot geheel nieuwe vormen van verderfelijkheid. Neem de uit Japan overgewaaide rage genaamd ‘bukkake’, De toehoorders keken mij met lege ogen aan. Niemand kende deze aberratie (of misschien waren er lieden die ervan hadden gehoord, maar die hielden zich stil).
Bukkake is een term uit de fascinerende wereld van de moderne Japanse pornografie. Bij de lezing in Sittard voelde ik zelf toch enige gêne de handelingen uit te leggen aan het publiek, terwijl we met elkaar – met de uitbundige vieszieke vrolijkheden in Het leven is vurrukkulluk als leidraad – wel degelijk vrijmoedig hadden gepraat over liefde & seksualiteit, de opkomst van de NVSH in de jaren zestig en de vrije moraal in het Vondelpark. Sommige zaken laten zich nu eenmaal niet zo makkelijk uitspreken, wat dat betreft ben ik hypocriet onder de hypocrieten.
Bij een bukkake neemt een al dan niet aangeklede vrouw op haar knieën plaats in een cirkel van meestal naakte mannen, die per toerbeurt over haar heen ejaculeren (excuses als u dit leest tijdens uw ontbijt). Volgens seksuologen zou deze vorm van vernederingspornografie zijn ontstaan in de late jaren tachtig, als onbedoeld gevolg van de Japanse zedenwetgeving. Deze verbiedt namelijk het rechtstreeks tonen van genitaliën en de schaamstreek, maar staat wel toe dat zaad in beeld wordt gebracht. Tel daarbij op dat wereldwijd porno-acteurs in vergelijking met porno-actrices veel slechter krijgen betaald, en een: nieuw internationaal filmgenre – dat van de spermadouche – was geboren (ik durf te wedden dat ook de katholieke kerk in Duitsland goed aan deze uitspattingen heeft verdiend).
Bij terugkomst uit Sittard googlede ik voor de zekerheid het begrip. Het verschijnsel bukkake is inmiddels al zo wijd verspreid dat het zelfs een lemma heeft bij de Nederlandstalige Wikipedia, Overigens betekent het woord letterlijk begieten of bespatten, en is het afkomstig uit de Japanse kookkunst: een bukkake is heerlijk gerecht waar hete bouillon over eiernoedels wordt gegoten. Ik moet bekennen: het water liep me in de mond.