Parool, ca mei 1994
Wat moet het toch vreselijk zijn als columnist volledig zonder stof te zitten. Voor zijn column in Het Parool van 25 mei haalde Jan Kuitenbrouwer de map ‘Generatie Nix’ maar weer eens uit zijn archiefkast, met als aanleiding (een belangwekkend nieuwsfeit dat de lezers niet mocht worden onthouden): het teleurstellende interview dat Kuitenbrouwer over dit ontwerp gaf aan een of ander Veronicaprogramma.
Generatie Nix is een verschijnsel dat voor vermoeide journalisten als Jan Kuitenbrouwer bedacht is en uitsluitend door leeggeschreven columnisten als Jan Kuitenbrouwer wordt aangehaald en uitgepeurd als er weer eens een deadline nadert zonder dat de kat op de schoot van de buurvrouw heeft gescheten, of andere interessant vertelmateriaal. Wanneer houdt dat gezeik over Generatie Nix nou eindelijk eens op?
“Toch houden ze dapper vol, en doen af en toe zelfs een poging uit te leggen dat ze wel degelijk ergens voor staan,” weet Kuitenbrouwer te melden, wat nou echt volslagen onzin is. Als bewijs hiervoor komt hij aan met een artikel dat Rob van Erkelens en ik járen geleden, begin ’94, schreven in een special van De Groene, die ze buiten mijn medeweten de noemer Generatie Nix gaven.
“Na lang zoeken kwamen (ze) tevoorschijn met de ’34-jarige Canadese schrijver en filosoof Charles Fitzpatrick,” vertelt de ingewijde Kuitenbrouwer, die er snel bij zegt dat deze man ‘waarschijnlijk’ verzonnen is. Een halve column lang probeert Kuitenbrouwer vervolgens heel flink het door ons ’trouwhartig’ opgeschreven gedachtengoed van Fitzpatrick te ridiculiseren, wat een beetje onzinnig is als je bedenkt dat de Canadees inderdaad een ironische mystificatie was (waar types als Graa Boomsma indertijd met open ogen heerlijk intrapten). Het valt voor een columnist niet mee om iedere week iets interessants te schrijven. In het geval van Kuitenbrouwer vraag ik me af: als je nu al maanden achter elkaar nix meer weet te verzinnen, stop er dan gewoon mee.
Utrecht
RONALD GIPHART