Dit recept komt uit kookboek De wereld thuis (2020).
Soort gerecht: ontbijt-, lunch- of hoofdgerecht
Land van herkomst: Canada / Duitsland
Aantal personen: 4
Bereidingstijd: 50 minuten
Deze hash browns zijn eigenlijk gewoon röstipannenkoekjes. Ze worden veel gegeten in Noord-Amerika en het Verenigd Koninkrijk en dan vooral als ontbijt. Wij Nederlanders hebben traditioneel niet zo veel zin om in de ochtend al aan ’t kokkerellen te slaan. Zo verbaas ik me altijd over de matineuze Amerikaanse gewoonte om pannenkoekjes te bakken. Wie heeft er nou zin om een beslagje te maken met het slaap nog in de ogen?
Maar goed, hash browns dus. Wij eten ze meestal als avondeten. Met een soepje erbij.
VOOR DE MANGOSALSA
BEREIDINGSWIJZE:
Meng voor de salsa de mango, de ananas, het sjalotje, de koriander, de ahornsiroop, de limoenzest en het -sap en de chilipeper door elkaar. Breng op smaak met peper en zout. Zet weg in de koelkast.
Meng in een ruime kom de geraspte aardappelen met de bloem, eieren en een flinke snuf zout.
Verwarm de grill voor.
Verhit de olie in een grote koekenpan en schep hierin 2 flinke lepels van het aardappelmengsel. Bak de hash browns in ongeveer 6 minuten knapperig en goudbruin. Houd ze warm in een ruime ovenschaal. Maak zo nog eens 6 hash browns.
Beleg de hash browns met een plak cheddar en zet even onder de hete grill totdat de kaas is gesmolten.
Leg op elk bord twee hash browns, beleg ze met wat ardennerham en schep er wat mangosalsa op.
AN EINEM SCHWIERIGEN REZEPT ZU SCHEITERN
Vaak denken mensen dat alles uit mijn koker komt, maar het tegendeel is waar: Mascha bedenkt vrijwel alles.
MIJN WERK BRACHT MIJ NAAR EEN COLLEGA-SCHRIJVER IN DUITSLAND EN een lege benzinetank bracht mij vervolgens naar een Tankstelle ergens im Landesinneren, de binnenlanden. Het is een traditie dat ik op bezoek in het buitenland kleine souvenirs zoek, lokale lekkernijen of huisvlijt. Van die cadeautjes die we of kunnen opeten of na een paar maanden weggooien. In het tankstation zag ik helaas weinig van mijn gading, maar wel viel mijn oog op een wand met tijdschriften. Eén titel werd speciaal uitgelicht: het nieuwste nummer van een uitgave van Bild der Frau, om precies te zijn het themanummer Gut kochen & backen. Er lagen natuurlijk ook andere tijdschriften, waarschijnlijk zeer goede en verantwoorde uitgaven, maar dit werd nu eenmaal speciaal uitgelicht.
We leven in politiek correcte tijden waarin genderidentiteit en ingesleten geslachtelijke rolpatronen terecht steeds vaker ter discussie staan. Ik ben opgevoed door een feministische moeder die zou zijn ontploft van een seksebevestigende uitgave als deze Bild der Frau, hoewel ze als gezegd maar al te graag in de keuken stond en haar kookdiploma’s ingelijst aan de muur van haar keuken had hangen.
Ook heb ik – al bijna een zilveren huwelijk lang – een feministische echtgenote die veelvuldig achter het aanrecht is te vinden, voornamelijk om recepten te schrijven of te testen (bijvoorbeeld voor dit kookboek of mijn culinaire rubriek in een zaterdagbijlage). Vaak denken mensen dat alles uit mijn koker komt, maar het tegendeel is waar: Mascha bedenkt vrijwel alles.
Mede daarom nam ik plagerig een exemplaar van Bild der Frau mee uit Duitsland. Toen ik haar mijn cadeautje overhandigde reageerde ze eerst met een doorleefde zucht, maar toen ze begon te bladeren moest ze toegeven dat ‘das Genuss-Magazin’ met ‘nur drin, was smeckt!‘ haar toch wel kon bekoren. Natuurlijk was het walmende camp – in het Duits is dat geschmacklerisch – maar toch ook weer van een ultieme truttigheid die bijna vertederde.
‘An einem schwierigen Rezept zu scheitern, ist keine Schande!’ sprak de hoofdredactrice ons in het voorwoord moederlijk toe, wat wij vertaalden als: van een zwierig gerecht te schijten is geen schande! (letterlijk betekent het: falen bij een moeilijk recept is geen schande).
Het tijdschrift leverde plezant tijdverdrijf op, waarin we ons bijvoorbeeld verlekkerden aan ‘köstliche Goldstücken’ (vegetarische tomaten-polentanuggets), ‘Gemüsebrühe’ (groentebouillon) en zeven nieuwe variaties op ‘Ofenkartoffeln’ (aardappelen met onder andere bonen & roerei of met haring & curry).
Uiteindelijk vond Mascha een Canadees recept van een gerecht dat we vorig jaar met veel plezier in Amerika hadden gegeten: hash browns, oftewel gebakken geraspte aardappelen. Als aanbeveling stond er poëtisch bij: ‘Wenn dort im Herbst die Wälder in allen nur erdenklichen Rot-, Orange- und Gelbtönen strahlen… ‘ Oftewel: wanneer in de herfst het bos glanst in rode, oranje en gele tinten. Kortom, een geweldig gerecht om met name in de herfst te nuttigen. Guten Appetit!