Algemeen Dagblad, 13 december 2005
Eind jaren tachtig kopieerde ik van een huisgenoot een cassettebandje van een show van de Amerikaanse stand up comedian Richard Pryor, die ik alleen kende als de correcte ‘grappige neger’ in films met Gene Wilder. Pryors show was verre van correct en rauwer dan alle theatershows die ik ooit had gehoord of gezien. Tot dan toe had ik de zelfingenomen en onbenullige mening gedebiteerd dat ‘Amerikaanse humor’ (Mel Brooks en films als Flying high) inferieur was aan ‘Engelse humor’ (Monty Python). Dankzij Richard ’motherfucker’ Pryor kon ik dat herzien. In de show (Live On Sunset Strip) vertelde Pryor vloekend, scheldend en zeer openhartig over de dingen die hem het meeste bezig hielden: seks, racisme en drugs. Hilarisch was het verhaal over de keer dat hij zichzelf in brand stak terwijl hij cocaïne rookte, maar wat me echt verbijsterde was de volstrekt incorrecte en meedogenloze wijze waarop deze Bill Cosby voor gevorderden over alle facetten van seks sprak (vreemdgaan, pussy’s, standjes). Pryor is de wegbereider geweest van een hele school choquerende grappenmakers als Eddy Murphy, Chris Rock en die vele huidige NPS-comedians die door Jörgen Raymann worden aangekondigd als ’a very good friend of mine’. Afgelopen weekeinde overleed Richard Pryor aan een hartstilstand, nadat MS zijn lichaam had gesloopt. Ik heb ik op internet zijn oude shows besteld. Levertijd zes weken, maar ik wacht graag: Pryors shows zijn tijdloos, motherfucker.