De Volkskrant, 4 februari 2012
Voor een misantroop is vorst een geschenk. Wéér dezelfde beelden van dezelfde bevroren meertjes en dezelfde besneeuwde weilanden. Wéér dat gezeik dat het op natuurijs zoveel beter glijdt dan op de kunstijsbaan. Wéér die vallende mensen, wéér die stoelen, die echtparen die al samen zwieren sinds de onnoemelijk strenge winter van 1928. Wéér al die waarschuwingen en hooggespannen verwachtingen. Wéér dezelfde gierkar die wéér dezelfde ondergelopen trimbaan besproeid met water. Wéér die zelfbenoemde ijsmeester die met een geërecteerde klapschaats in zijn broek aankondigt dat hij als eerste een of andere schaatsomloop heeft georganiseerd. Wéér de carnavaleske Hollanders versus de nuchterheid van de Friezen, die genetisch niet in staat zijn tot het tonen van welke emotie dan ook. Wéér die ene idioot die de krulschaatsen van zijn overgrootvader heeft ondergebonden.
Zou iemand het merken als Het Journaal de ijsimpressie van vorig jaar zou uitzenden? Dat lijkt me een mooie bezuiniging: dat er, zodra het tien minuten heeft gevroren, geen peperdure reporters en straalwagens worden gestuurd naar krakende meren en ondergesneeuwde strontveldjes, maar dat gewoon de sfeerverslagen van eerder jaren worden uitgezonden. Niemand die het verschil zal merken. Kan met het uitgespaarde geld weer het salaris van een omroepdirecteur omhoog.
Schaatsen is ’typisch Nederlands’ lees ik overal. ‘Schaatsen zit ons in het bloed’. ‘Nederland op zijn Nederlandst’ stond er bij een foto van een paar verre schaatsers tussen de velden. Er klinkt bijna een verlangen in naar een roomwit vaderland, een natie die nog niet is bezoedeld door vreemde smetten.
Volgende week presenteert het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) zijn jaarrapport over de integratie van allochtonen in onze samenleving. In een vooraankondiging liet men weten dat men ‘enorm is geschrokken’ van de cijfers. De moedeloosmakende wetenschap dat dit onderzoek de komende weken het politieke en maatschappelijke debat wéér zal bepalen: ik zie de stoomafblazende PVVers zich al warmlopen voor Pauw & Witteman. Marokkaanse, Turkse en andere van oorsprong buitenlandse jongeren komen volgens het jaarrapport veel vaker in aanraking met de politie dan autochtone jongeren. Zij maken hun school niet af. En ze schaatsen niet.
Dat laatste stond natuurlijk niet in het bericht, maar ik kan me voorstellen dat uit onderzoek zal blijken dat allochtone jongeren minder vaak de ijzers ombinden dan autochtone. Schande, waar moet het naartoe in het land?
God, wat zou het een mooie ontwikkeling zijn als aanwas-Nederlanders besluiten ook die laatste haard van Nederlandsche trots rücksichtslos in bezit te nemen. Gewoon omdat het kan. Dat volgend jaar de eerste marathon op natuurijs niet wordt gewonnen door zo’n knauwende knollenpoter, maar door een 19-jarig talent uit Uitwellingerga, genaamd Mustafa Yildirim. Dat de Franeker stayer Abdullah al Zhilfani bij de Dwarsgrachter Natuurtocht op de meet wordt geklopt door dé belofte uit Twellobuikerveen: Ömer Burak Gökbodönnir, En dat de Elfstedentocht – die schijnt er volgend jaar echt te komen – met overmacht wordt gewonnen door de Angolees Ouagadoe Dieudonné Douloumpa, die in de negen jaar dat hij op een verblijfsvergunning wacht verrassend goed heeft leren schaatsen. En dat zo’n jongen op de streep dan net zo onverstaanbaar in de microfoon van de NOS begint te blaffen als Erik Hulzebosch.