Kijk Magazine 2013, nummer 6
Vorige maand schreef ik over een ietepetieterig stukje van het mannelijk lichaam, verborgen in buurt van de anusbuis: de prostaat. Door sommige wetenschappers ‘de mannelijke G-plek’ genoemd, omdat stimulatie ervan mannen heftig kan laten klaarkomen.
De vrouwelijke G-plek heet op haar beurt – volgens een toonaangevend internationaal comité – ‘de vrouwelijk prostaat’. Prostaat… G-plek…Tijd het eens nader te hebben over dat vreemde, tot de verbeelding sprekende plekje genaamd G.
Volgens de naamgever, gynaecoloog Ernst Gräfenberg, zouden vrouwen ergens in hun vagina een met zenuwen gevuld stukje bindweefsel hebben dat hetzij een erogene zone hetzij een uitloper van de clitoris zou zijn. Als deze G-spot (de naam kwam pas in de jaren tachtig in zwang) wordt gestimuleerd, zouden vrouwen een heviger en bevredigender orgasme beleven dan bij stimulatie op andere manieren en op andere plekken. Daar zijn althans sterke aanwijzingen voor.
Zouden… zou… Het lijkt een beetje op een tv-format: ‘Bestaat ie nou of bestaat ie niet?’ Er is de afgelopen decennia ongelooflijk veel wetenschappelijke research gedaan om de vermoedens over de G-plek te bevestigen. Na de ‘ontdekking’ van de G-spot werd de plek een hype. Vrouwen zouden nog meer vaginale erogene zones hebben: de A-spot. de U-spot: het kon niet op.
Toch is het bestaan van deze spots aan de binnenkant van de vagina nog steeds niet bewezen. Sommige vrouwen zweren dat zij een binnenbeens gebiedje bezitten dat hen erg veel genot geeft, maar daarnaast zijn er even zoveel vrouwen die zich er bijna voor schamen dat zij het plekje niet kunnen vinden. Sommige wetenschappers hopen een oplossing te hebben gevonden met hun vermoeden dat dat de G-plek niet zozeer een klein specifiek genotspuntje is, maar een heel gebied. Helaas is ook dat nog niet bewezen.
Vrouwen werden de afgelopen jaren ondervraagd, ze werden na hun dood opengesneden en op alle mogelijke manieren werd er gesnuffeld en gezocht. Bij een grootscheeps onderzoek van het King’s College in Londen onder 1800 vrouwen werd er echter géén afdoende wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van G-plekken gevonden, en een heel klein onderzoek in een woonhuis in Utrecht onder 1 vrouw bevestigde dit resultaat.
Begin 2012 bestudeerde een Amerikaanse uroloog genaamd Amichai Kilchevsky een honderd verschillende onderzoeken van over de hele wereld, waarna hij tot de conclusie kwam dat hij niet tot een conclusie kon komen – en dus het bestaan van de G-spot vooralsnog moest ontkennen. Kortom, het is een mysterie en het pleit is nog lang niet beslecht. Daarom spreken sommigen niet over een G-plek maar over een uvo, een ‘unidentified vaginal object’. Wordt ongetwijfeld vervolgd.