Elf interviews met voorvechters voor vrede
Voorwoord van Ronald Giphart:
MOED, COMPASSIE EN BEZIELING
Ik leef in drie werelden. Mijn eerste wereld heet Biosphere 4 en bestaat uit een gezin met twee jonge kinderen. Ik ben in alle eerlijkheid een redelijk voorzichtig (lees: bang) mens, ik ben geen reiziger, zeker geen avonturier en ik probeer zo min mogelijk om onder mijn beschermende stolp vandaan te komen. Mijn tweede wereld is dan ook het veilige bestaan op papier: ik breng mijn dagen schrijvend en lezend door, in zo goed als volledige scheppingsvrijheid en in een Umwelt waarin relatieve geweldloosheid heerst (relatief, omdat er vorig jaar mede om zijn politiek-artistieke uitingen een kunstbroeder is vermoord, en laten we bidden tot onze scheppers dat dit niet meer was dan de eenmalige gruweldaad van een godsdienstwaanzinnige). Wat ik van de derde wereld weet – de boze, door leed en oorlog geplaagde buitengebieden – weet ik voornamelijk van de krant, van films en televisie, van boeken.
Er zijn op aarde veel explosiehaarden, veel samenlevingen worden verscheurd door een geweld dat voor mij en de mijnen onvoorstelbaar is. Eén keer in mijn leven heb ik mijn mantel van veiligheid verlaten om op uitnodiging van het IKV rond te reizen in een nadampend oorlogsgebied. Als mij iets van dat bezoek aan het mortuarium in Tuzla en aan de herdenking van de doden van Srebrenica is bijgebleven – naast het ontroostbare verdriet van de nabestaanden -, is het de ademloze bewondering die ik voelde voor de locale en internationale vredeswerkers.
Een bewondering die me ook zal bijblijven van de interviews in dit boek met de ridders en de voorvechters van de humaniteit. Wat een kracht moet iemand hebben om zich tegen de keer in en soms zelfs met gevaar voor eigen leven, in te zetten voor menselijkheid en vrede. De hier verzamelde verhalen ontroeren allen, hoe verschillend ze ook zijn. Sommige gesprekken schrijnen tot op het bot en zorgen voor kopjesgevende tranen achter de ogen, andere zijn zakelijker, maar daarom niet minder indrukwekkend. Het verhaal van de Kosovaarse Valdete Idrizi, wier moeder voor haar ogen in elkaar werd geslagen en die de dood letterlijk in de ogen keek, maar die desalniettemin optimistisch blijft over de toekomst van haar land. Het verhaal van de Servische Filip Pavlovic, wiens oom werd vermoord in de oorlog met de Kroaten, maar die trouw bleef strijden voor vrede en dialoog (‘iets wat ik niet kan aanvaarden is dat iemand in zijn privé-leven een goed mens is, en een slecht mens in een of andere functie’).
Als ik in enkele woorden de gesprekken zou moeten samenvatten, kom ik op: moed, compassie en bezieling. Menselijke eigenschappen die grote eerbied en respect verdienen.
Eind.
COLOFON
Tekst en samenstelling: Juul Muller
Interviews: Christian Ernsten (Tanja Skrbic en Filip Pavlovic), Juul Muller (Valdete Idrizi, Aasia Jeelani, Mirjana Najcevska, Sacha Russetski en Arthur Sakunts, i.s.m. Pascal Bokkers), Jan Jaap van Oosterzee (Emel Kurma en Yitchak Schnell). Loes van Rosse (Walid Salem en Thine van Teeffelen)
Correcties: Dion van den Berg
Foto’s: Jan Stegeman, Dion van den Berg
Met dank aan: Joop Lenterman en Frits Enter
Vormgeving: Olé ontwerpen, Den Haag Eveline de Heij
Druk: Moretus, Den Haag
Den Haag, april 2005
IKV
Celebesstraat 60, Postbus 85893, 2508 CN Den Haag
telefoon +31 (0)70 350 7100
e-mail ikv@ikv.nl
Een donatie is van harte welkom en kan worden overgemaakt op rekeningnummer 51.62.61.525. te name van Stichting Beheer IKV, te Den Haag