Algemeen Dagblad, 3 november 2005
Misschien komt het door de taal, maar bij Vlaamse televisiejournaals ziet de wereld er een stuk rooskleuriger uit dan bij ons. Ik mag graag naar ÉÉN en Canvas kijken. De weersvooruitzichten worden bij ÉÉN gepresenteerd door een vrolijke blonde vrouw genaamd Sabine. Het mooie aan Sabine: ze is hoogzwanger, met een toeter van een buik en twee toeters voor de toekomstige catering van ’t boeleke.
Mijn moeder heeft zich er ooit kwaad over gemaakt dat zij als zwangere lerares – we hebben het over midden jaren zestig – van haar schoolleiding al snel niet meer voor de klas mocht staan, omdat tere kindertjes de aanblik van een dikke vrouwenbuik moest worden bespaard. Mijn moeder vond dit belachelijk. Wat is er mooier dan een zwangere vrouw? Acht jaar geleden waren mijn vriendin en ik op Texel te gast bij de familie Wolkers. Precies een maand later zou onze zoon worden geboren. Jan Wolkers was verrukt over de viriele kracht en schoonheid die mijn vriendin uitstraalde.
“Wat een schitterende buik!” riep hij een aantal maal, waarna hij mijn vriendins tijdelijke hotelsuite bewonderend beetpakte. Een mooi gebaar. Ik hoorde van de week Sabine aankondigen dat het weer waarschijnlijk minder fraai wordt, maar al zou ze vertellen dat we sneeuw krijgen, hagel of een orkaan: een vrouw met zo’n buik mag alles zeggen.