Foodies 2016 08 Worst
Sommige mannen kopen in hun midlifecrisis een motor, andere nemen een jongere vriendin-en weer andere gaan proberen zelf worst te maken. Hoewel ik niet het gevoel heb dat bij mij de crisis al heeft toegeslagen, moet ik bekennen dat het worstmaken mij terdege aanspreekt.
Dat komt mede door een paar boeken die afgelopen jaren zijn verschenen. Het begon met Over worst van Meneer Wateetons en Sjoerd Mulder, een doeboek voor de enthousiaste thuisworsteling met ‘diepgaande filosofische worstduiding’ en handige informatie over hoe je thuis zelf leverworst of cacciatore kunt maken. Geen idee was cacciatore is, maar het klonk goed.
Een tweede worstpromotor was de roman Worst van Atte Jongstra, een autobiografische wraakexercitie op Jongstra’s ex-echtgenoot, waarbij worsten niet alleen metafoor zijn (‘een huwelijk is net als worst, je moet niet de hele tijd bezig zijn met de bestanddelen van je partner’) maar vooral troost bieden voor scheiding en echtelijk psychologisch geweld.
En om helemaal worst te gaan, verscheen vorig jaar De worst story van de worstmakers Samuel Levie & Maarten Kuiper, over drie vrienden die besluiten om voortaan alleen nog maar worsten te produceren (wat uitmondt in hun inmiddels bejubelde worstkeurmerk Brandt & Levie).
Met zo’n fantastisch exposé van worstliefde was het voor mij moeilijk om niet begeesterd te raken door worst. Nu moet ik bekennen dat het niet alleen deze boeken waren die mij deden worstdromen: het waren ook apparaten. Natuurlijk waren het apparaten! Een gastronomisch onderlegde vriend van mij schafte onlangs zijn eigen elektronische gehaktmolen aan; een machine waarmee hij ook worsten kon maken. En dat trok mij over de streep.
Mijn vrouw begon tegen te werpen dat ik in de loop der jaren nogal wat aan culinaire gadgets had aangeschaft: een ijsmachine, die ik vrijwel nooit gebruik (zeg maar nooit). Een werkeloos broodbakapparaat, dat ik ten arren moede maar meenam op theatertournee om live tijdens de voorstelling brood te bakken (heerlijke geur). Een rookoven die ongebruikt in de kelder wacht om door archeologen te worden opgegraven. Een chiffon met gasvullingen, die ik één keer heb gebruikt.
En daar hoort dus sinds gisteren ook een handvleesmolen en een worstvuller van drie kilo bij! Of ik beide apparaten ooit ga gebruiken zal de tijd leren, maar dat zal mij een worst zijn.