Kijk Magazine 2012, nummer 1
Een paar weken geleden schreef ik in de Volkskrant over het verschijnsel bukkake. Zelden zoveel reacties gehad. Voor wie het weten wil: bukkake is een Japans pornogenre. Japanners zijn, even onder ons, een beetje vreemd als het om seks gaat. Althans vanuit westers perspectief, want zij vinden onze omgang met geslachtsdelen natuurlijk weer raar. In Japan is de uitbeelding van procreatieve handelingen altijd een gewaardeerde kunstvorm geweest. Toen schilders in Europa zich slechts in het geheim konden wijden aan artistieke impressies die door de kerk als obsceen werden beschouwd, bloeide in Japan de shunga: sterk tot de verbeelding sprekende erotische houtsnedes. Seks met dieren, demonen en buitenlanders – Nederlandse zeevaarders! – waren geliefde onderwerpen. Boeken met shunga’s werden waarschijnlijk voor dezelfde masturbatoire doeleinden gebruikt als hedendaagse pornolectuur.
Als Japanse meisjes vroeger trouwden, kregen zij van hun ouders een shungaboek ter inspiratie voor het huwelijk. Feit is dat shunga’s konden worden geleend van huurboekhandels (kashihonya), zoals men in onze tijd porno-dvd’s kan huren. In 1808 waren in Japan letterlijk honderden van dit soort ‘shungatheken’. Maar halverwege de negentiende eeuw werd de Japanse wetgeving strenger. In 1907 werd artikel 175 aangenomen, dat het tonen van schaamhaar en volwassen geslachtsdelen verbood. Deze wet is in 2011 nog vrijwel ongewijzigd van kracht, waardoor Japanse pornografie altijd wordt gekenmerkt door weggepixelde geslachtsdelen. Deze vorm van censuur heeft ertoe geleid dat Japanse filmmakers en pornografen heel nieuwe varianten op de shunga hebben bedacht.
Sperma wordt in artikel 175 niet genoemd, dus ontstond er halverwege de jaren tachtig een ware cultus rond vrouwen die het zaad van mannen ontvangen in hun gezicht. Je raadt het al: deze vorm van pornografie heet bukkake. Het idee werd in de jaren negentig door alle grote internationale porno-industrieën (VS, Nederland, Brazilië) schaamteloos gekopieerd. Er zijn door de Japanse wetgeving nog wel meer vormen van ‘geoorloofde’ pornografie ontstaan.
Voor wie het weten wil: er is het genre aka-chan purei, waarin Japanse mannen zich als baby’s verkleden waarna ze door hun ‘moeder’ worden verwend. Burusera draait om schoolmeisjes en bij gokkun drinken vrouwen bekers mannenzaad alsof het glazen RivelIa zijn. Voor ons wellicht een beetje vreemd – en niet lekker. Maar wie zijn wij om te oordelen?