KOOK ZE! ‘Het Onafhankelijk Culinaire Bookazine’ is de verzamelnaam van een nieuw culinair podium.
Lees hier het stuk van Ronald Giphart: De sociaal-culinaire ladder
De chicste plek waar ik ooit dineerde was het restaurant van het Victoria Falls Hotel in Zimbabwe, volgens Forbes destijds – vijftien jaar geleden – het meest prestigieuze hotel ter wereld. Iedere gast had zijn eigen ober en de maaltijd was op het bespottelijke af copieus. Helaas is Zimbabwe niet meer de hotspot die het ooit was en daarom start ik deze bijdrage in het restaurant Wilhelminapark, gevestigd in een fraai vooroorlogs pand in een statig Utrechts stadspark. Onder de lommerrijke bomen kan men hier genieten van de uitbundige Franse keuken van de oude meester Jon Sistermans. Mijn tafelgast is de schrijver Dylan van Eijkeren, die onlangs ‘Het beste land ter wereld’ publiceerde, over zijn hilarische Werdegang door België, langs dorpen, steden en restaurants. Van Eijkeren schrijft ook culinaire recensies en hij is dé man voor een gesprek over chic & eten. We beginnen de maaltijd met een twinkelend glas champagne en een klassieke escargouillade, een stoofpotje van wijngaardslakken.
Van Eijkeren vertelt dat drie vierde van de Nederlanders jaarlijks drie á vier keer naar een restaurant gaat. Slechts een klein deel van deze groep bezoekt de duurdere eetgelegenheden en een klein deel daarvan komt in restaurants uit het segment van het Wilhelminapark. Luxedineren is voornamelijk een aangelegenheid voor de chic. Of met een hyperoniem: voor de elite.
Nu is de maatschappelijke elite voor wetenschappers een heerlijke bron van onderzoek, legt Van Eijkeren uit. Overal op aarde zijn de afgelopen honderd jaar stammen en gemeenschappen onderzocht en in kaart gebracht. Volgens antropologen hebben wij als menssoort miljoenen jaren achter de rug waarin onze voorouders hebben geprobeerd om op de sociale ladder te klimmen.Volgens een theorie is een drijvende kracht achter de menselijke ontwikkeling: het bezoeken van feestelijke maaltijden. Hoe rijker een diner, hoe hoger in aanzien de lieden aan tafel.
Een mens heeft voor zijn voeding in feite niet meer nodig dan een bordje grutjes met wat groenten. Toch hebben de rijkeren zich eeuwenlang aan exquise en ingewikkelde gerechten te goed gedaan. Dit is namelijk een manier om de sociale status rond te bazuinen. Een mooi voorbeeld hiervan is de duurste maaltijd aller tijden, die ooit vanwege een weddenschap werd genuttigd door Cleopatra: zij gebruikte bij de maaltijd wijnazijn waarin zij kostbare parels had opgelost.
Ik vraag me af of ouders destijds hun sociale status wilden etaleren. Mijn ouders hielden niet van vakantie, maar gaven hun geld liever uit aan (luxe) dineren. Soms mochten wij kinderen mee als ze in een restaurant met een Michelinster aten. Ik herinner me die gelegenheden niet als de meest memorabele familie-uitjes. Het eten zal geweldig zijn geweest, maar mijn ouders waren meer bezig met ons stil te houden, dan te genieten van de entourage en de maaltijd. Eén keer zijn we bij toeval in België in een toprestaurant geweest. Daar was de sfeer heel anders dan in Nederland: de entourage was hetzelfde, waarschijnlijk waren de gerechten van dezelfde orde, maar de omgang en de behandeling was veel prettiger.
Dat komt, legde Van Eijkeren uit, omdat chic in Nederland doorgaans een equivalent is van opgedirkt en patserig. In België is het nog wat het zou moeten zijn. Echte chic is beleefd, voorkomend, inlevend en bescheiden. Een beetje zoals de aan het rôtissoir gebraden boerderijkip van het Wilhelminapark. Eenvoudig en toch chic.
Einde.
KOOK ZE! CHIC is het tweede nummer na KOOK ZE! SNEL in de nieuwe bookazine-reeks van Tony Le Duc. In dit tweede nummer tonen we een selectie van chique gerechten. Bereidingen met kreeft, duif en kaviaar, maar evenzeer gerechten met sprot, tomaten, aardappelen of een hoeve-eitje. Maar CHIC is meer! Pieter Van Doveren (weekend Knack) promoveert de moestuin tot Nieuwe Chic. Chique tips voor aan tafel, bruisend geschreven door foodauteur Willem Asaert. Jan Scheidtweiler (De Tijd) ontleedt de werkelijke kostprijs van een duur gerecht. Peter Goossens (Restaurant Hof van Cleve) doet er nog een schepje bovenop en laat in zijn financiële boeken kijken. Wie is de grootste snob als hij gaat uit eten? De Belg of de Hollander? Johannes Van Dam (Het Parool / Elsevier) houdt geen blad voor de mond. De column komt deze keer van Ronald Giphart (de Volkskrant): chic in Nederland betekent voor velen iets anders dan chic in België. Yves Desmet (De Morgen) brengt een succulent kortverhaal. Ik wens jullie veel kook-, lees- en kijkplezier.
Titel: Kook Ze! Chic
Subtitel: Nummer 2: Chic, Het onafhankelijk culinaire bookazine
Samenstelling: Tony Le Duc
Flaptekst: Voor wie het een keer wat meer en beter mag zijn.
ISBN: 9789081293129
Jaar: augustus 2008
Druk: 1ste
Uitgever: Minestrone Culinaire Uitgeverij
Auteurs:
Fotografie:
Illustraties: Wie is de snob?: Yrrah en Lectrr
Eindredactie: Antoon Jaminé
Vormgeving: Kathleen Miller
Productie: Godefroit Antwerpen
Pagina’s: 176
Afmetingen: 22 x 220 x 168 mm
Gewicht: 521 gram
Type: Hardcover met velour coating
Inhoud:
Productmozaïek: 11 basisingrediënten om chic te koken
Aperitiefhapjes
Voorgerechten
KOOK ZE! Magazine
Soepen
Hoofdgerechten
Nagerechten
Alfabetische index
Productindex
Colofon